In de stukken die ik tot nu toe heb geschreven over systemen, heb ik het vaak over de woorden taken en opdrachten. Hierdoor ging ik nadenken over hoe ik het verschil tussen de twee zou uitleggen. Dit is mijn poging om een goed onderscheid te maken tussen taken en opdrachten.
Het verschil tussen de twee zie ik als volgt:
Taken zijn meestal gericht op verdedigende/tactische aspecten. Deze vormen in dat opzicht de basis van het systeem van een team. In tegenstelling tot de opdrachten, zullen taken niet snel veranderen. Zeker niet zolang hetzelfde systeem wordt gehanteerd.
Een andere speler op een positie betekent gewoon dezelfde taken. Die vastigheid maakt het makkelijker om spelers binnen het systeem op verschillende posities in te zetten, zonder dat de uitvoering minder wordt.
Opdrachten zijn vaker van individuele aard. Een centrale verdediger krijgt misschien de opdracht om te spelen in de mandekking. Een trainer kan bepalen dat de kwaliteiten van die verdediger goed past goed bij de spits van de tegenstander.
In tegenstelling tot taken, zullen opdrachten meer afhankelijk zijn van wie op een bepaalde positie speelt. Stel je een back op die verdedigend sterk is maar aanvallend minder, dan kan de opdracht zijn om juist niet mee op te komen. Dat kan meer ruimte betekenen voor een buitenspeler.
Voorbeeld
In een stuk over Diepgang, gaf ik een voorbeeld uit een belangrijke wedstrijd voor mijn oude vriendenteam. Eén van onze centrale middenvelders, stond voor die wedstrijd bij wijze van uitzondering opgesteld als rechtermiddenvelder in onze uitvoering van 4-4-2.
Zijn taken die middag waren niet anders dan op andere wedstrijddagen. Net als onze tweede spits, had hij de taak om te zorgen dat we bij balverlies oog hadden voor de bezetting centraal op het middenveld. Daar moesten we het dicht houden, zodat de tegenstander er niet makkelijk doorheen kon voetballen.
Zijn opdracht was die middag om te zorgen voor diepgang met een diagonale looplijn. Die opdracht kwam tot stand omdat hij vaker had laten zien te beschikken over het inzicht en de juiste timing voor een goede loopactie. Als centrale middenvelder kwam hij daar niet veel aan toe vanwege de taken die deze spelers van mij meekregen.
De taak van onze tweede spits om het middenveld bij te staan in balverlies, betekende dat hij in balbezit kon komen tussen de linies wanneer we de bal terug wonnen. Vanuit die positie kreeg hij daarom de opdracht om de bal achter de verdediging te leggen. Hij moest hierbij vertrouwen op de loopactie van zijn teamgenoot.
Als trainer kan ik enkel mezelf credits geven voor het feit dat ik opdrachten koos die pasten bij beide spelers. De uitvoering hiervan was volledig te danken aan de spelers zelf, die dat deden op een wijze die ik zelf niet had kunnen bedenken.
