Een deel van de stukken die ik deel op onze blog komt tot stand na gesprekken met trainers, voetballers en oud-teamgenoten. Vaak komen daar goede punten uit die het delen waard zijn.
Voetballers zijn bekend met het hebben van een mindere fase. Een moeizame periode waarin het even niet draait. De vorm is er dan niet, wordt er gezegd. Ook trainers kunnen zo'n fase meemaken. Hoewel het anders is, kan ook een trainer het gevoel hebben dat het niet loopt zoals eigenlijk de bedoeling is.
Als trainer is het aan jou om dan te werken aan een aantal zaken die ervoor zorgen dat dat gevoel binnen de selectie weer verdwijnt. Je moet kunnen vaststellen waar het mis gaat, en weten hoe je de problemen moet aanpakken. Misschien is één van de problemen wel dat je als trainer dingen vraagt van de groep die zij op dat moment niet kunnen leveren.
Het is aan de trainer om zich aan te passen aan de groep, in plaats van andersom.
In het stuk over De Beste Opstelling schreef ik over mijn mening mbt het altijd willen spelen in 4-3-3. Wanneer je daar de spelers niet voor in huis hebt, zal je iets anders moeten bedenken. Of een andere type uitvoering van het systeem, bijvoorbeeld zonder buitenspelers, of een geheel ander systeem. Belangrijkste is dat de speelwijze past bij de groep die het moet gaan uitvoeren.
In een recent gesprek met een trainer gaf hij aan waarom hij nu op een andere manier werkt. Hij heeft zijn werkwijze aangepast aan de behoeften van de groep. Dit is terug te zien in de manier van spelen en de invulling van de training. De aanpassing van de speelwijze betekent in zijn geval een verandering van het systeem.
De invulling van de training is eenvoudiger geworden. Veel partijspel in plaats van lastiger uit te voeren oefenvormen. Partijen waarin vooral de arbeid centraal staat die er ook op zaterdag moet zijn. Want los van de kwaliteiten of tekortkomingen van een groep, hard werken is één van die dingen die de basis vormen voor toekomstige prestaties.
In Moet je altijd spelen in hetzelfde Systeem beschreef ik de afweging die een trainer moet maken. Het waarom van de verandering is voor mij belangrijk. Gaat het om tegenvallende resultaten, maar een aardige uitvoering van de speelwijze, dan zou ik niet van systeem veranderen. Maar als het systeem de ploeg in de problemen brengt, is een andere manier van spelen mogelijk een oplossing.
De trainer gaf aan dat hij vaststelde dat zijn systeem het elftal op veel momenten kwetsbaar maakte. Er moest iets veranderen. Normaal gesproken zou hij diep ingaan op de verbeterpunten en op trainingen tactische zaken doornemen. Hij begreep echter dat de groep moeite zou hebben met het toepassen hiervan, en besloot het daarom anders op te pakken.
De twee wijzigingen zijn eenvoudige opties die beter passen bij wat de groep momenteel nodig heeft. De groep in een mindere fase vragen om meer tactisch vermogen te demonstreren zou waarschijnlijk niet het gewenste effect hebben. Nu even terug naar de basis, om op een later moment alsnog meer te vragen van de groep. Indien zij er dan klaar voor zijn.
Het is aan de trainer om de groep te leren kennen. Zo ben je in staat om goed in te schatten wat de groep in verschillende fases van een seizoen nodig kan hebben. Dit maakt het makkelijker je aan te passen aan de groep, in plaats van de selectie te vragen zich aan te passen aan wat jij wilt als trainer of technische staf. Terug naar de basis, om vanaf daar weer verder te bouwen.
Lees Hier Meer:
Dit heb ik geleerd van mijn tijd als trainer