In 2010 sloot ik aan bij een nieuw opgerichte vriendenteam.
De meeste jongens waren toen midden twintig tot begin dertig. Ze begonnen net aan een gezin, en vrijwel iedereen had een full time baan. Eén van de spelers die daardoor moeite had met trainen, was adviseur van beroep. Hij verkocht financiële producten.
Afspraken met mensen had hij bijna altijd in de avond. Pas nadat zijn klanten thuis waren van werk, en hadden gegeten, stond hij voor de deur. Als één van de oudere spelers, en iemand die nauwelijks kon trainen, bedacht ik dat hij wel wat extra werk kon gebruiken.
Ik was vastbesloten om een betere keeper te worden, en dus konden we elkaar helpen. Ik stelde voor dat we voor de groepstraining samen zouden trainen. Al ging het maar om 15 minuten gaf ik aan, hij zou er wat aan hebben. Zo konden wij op zaterdag beschikken over een fittere, ervaren speler.
En dus gingen wij vaak op woensdag samen het veld op.
We begonnen met een korte, felle warming up. De intensiteit van de warming up voerden we snel op. Elke oefening werd net wat intensiever afgewerkt. Dit was belangrijk omdat hij daarna moest gaan sprinten.
De oefening was simpel:
Op randje 16 lagen 5 ballen klaar. Op een paar meter afstand van de ballen stond een pion. Ik stond in de goal. Hij begon bij de pion, liep af op de eerste bal, en moest afwerken. Ik begon in het midden van de goal, ging zo snel mogelijk in een zijwaartse beweging naar de paal rechts, en moest daarna de bal zien te pakken.
Hij moest na het afwerken terug naar de pion. En vanaf daar naar de volgende bal. Ook dit voerden we op. De eerste ronde was nog geen sprint, en niet vol afwerken. Daarna kon het voluit, mist we allebei warm genoeg waren. Rust pakten we even op het moment dat de ballen weer werden klaargelegd voor de volgende ronde.
Meestal deden we 5 rondes, en dan was de training alweer voorbij. Dankzij de hoge intensiteit hadden we op dat moment ook echt al het gevoel dat we lekker hadden getraind.
Het kan zijn dat je bezig bent met hoe lang je zou moeten trainen (zowel trainer als speler) en hoe je het precies moet invullen. Het zal niet altijd lukken om zo te trainen als je in gedachte hebt. Soms is je groep kleiner dan verwacht, of zijn er problemen met de beschikbaarheid van velden. Wat het ook kan zijn, het belangrijkste is hoe er wordt getraind.
Er moet worden getraind om beter te worden. Als jij als trainer spelers kan helpen met plezier halen uit de eigen ontwikkeling, wordt die instelling een stuk makkelijker. Een training speciaal voor mijn teamgenoot gaf aan dat hij een belangrijke rol had in ons team. Dat motiveerde hem nog meer.
Hij stond na onze privétrainingen van 15 minuten moe maar voldaan onder de douche. En op zaterdag betrad hij het veld met een extra dosis zelfvertrouwen.
Lees Hier Meer: