Mijn tijd als toptrainer speelde zich af in de Reserve 5e Klasse Zaterdag, in het seizoen 2012/2013. Ondanks dat het niveau niet al te hoog lag, ben ik overtuigd van het feit dat anderen hier iets van kunnen leren.
Zoals ik eerder heb aangegeven, denk ik dat er bepaalde principes zijn die iemand kan toepassen op elk niveau. Deze principes zijn overal hetzelfde. Sommige handelingen en gewoontes zullen vrijwel overal hetzelfde resultaat opleveren.
Misschien vraag jij je af hoe je het beste kunt beginnen aan een carrière als trainer. Het goede nieuws is dat iedereen die voetbaltrainer wil worden daaraan kan beginnen. Je kunt veel doen zonder dat je daar een diploma voor nodig hebt.
Heb je niet veel ervaring als speler? Dat is geen enkel probleem. Zolang het goed zit met je voetbalkennis, en je op een fijne manier met mensen om kunt gaan.
In het seizoen 2011/2012, het tweede seizoen van ons vriendenteam, was ik eigenlijk al de trainer. Het lag voor de hand dat ik als meest ervaren speler die rol op mij zou nemen. Ik was al één van de aanvoerders van het team. Het was genoeg om te weten dat ik die rol ook wel officieel zou willen bekleden. Ik dacht genoeg in huis te hebben om het team beter te maken.
Je carrière als trainer beginnen bij een vriendenteam betekent starten in een veilige omgeving. Je traint tussen vrienden en kennissen, zelfs als je wordt aangesteld via anderen. Het is op dit niveau logischerwijs meer recreatief dan prestatie voetbal. Dit maakt het een rustige leeromgeving. Of je maakt er juist gebruik van om er meer in te brengen, door bepaalde doelen te stellen.
Zie jij jezelf meer als jeugdtrainer? Dan heeft het niet veel zin om bij een vriendenteam aan de slag te gaan. Kijk of er binnen je netwerk vacatures zijn bij jeugdopleidingen. Als assistent aan de slag gaan bij de jeugd zorgt er ook voor dat op een hele rustige manier het vak leert kennen. Het is belangrijk om erachter te komen of dit echt iets is waar je voor wilt gaan.
Wil je voetbaltrainer worden dan zal je ideeën moeten hebben over hoe je wilt spelen. Welk systeem trekt jou het meest, en waarom? Wat is voor jou het leukste aan de rol als voetbaltrainer? Waar denk je dat je goed in bent? Hoe zou je omgaan met een lastige groep?
Theorie is mooi, maar in de praktijk blijken dingen vaak anders. Ik zie mezelf als een echte liefhebber, maar eenmaal voor de groep wou ik presteren. Punten halen. En zo lang mogelijk om het kampioenschap strijden. Dit zorgde voor steeds meer vertrouwen vanuit de groep in mijn ideeën, waardoor ik altijd steun voelde op momenten dat er iets moest gebeuren.
Vriendenteam of niet, beslissingen werden altijd besproken. Soms met een klein groepje, soms met de gehele groep. Sowieso altijd met de spelers die direct waren betrokken. Een reserverol voor een speler die dat niet had verwacht, of een nieuwe positie voor iemand die daar twijfels over had. Ik nam even de tijd om mensen te informeren, en om te pijlen wat zij vonden van de situatie.
Ik wist dat het vertrouwen vanuit de groep de basis zou vormen voor onze samenwerking. Zelfs mijn beste vrienden konden het vertrouwen in mij als trainer verliezen, en dat zou een hele lastige omgeving op gaan leveren. Het was reden voor mij om vanaf het begin duidelijk te maken dat in mijn ogen niet iedereen gelijk was in de groep. Ik zou hier en daar uitzonderingen gaan maken.
Het lijkt erop dat trainers soms denken dat het managen van de groep bijzaak is. Dat de oefenstof en systeem veel belangrijker zijn. Daar ben ik het zeker niet mee eens. Het managen van de groep is wat mij betreft nummer één. Iedereen tevreden houden is niet mogelijk. Zorg dat spelers die niet altijd blij met je zijn, je wel altijd blijven vertrouwen. Dat ze geloven in het proces.
In De Jeugdtrainer en De Jeugdopleiding gaf ik het voorbeeld van één van mijn best vrienden. Door zich volledig te richten op het beter maken van al zijn spelers van zijn 013, pakte het team in een jaar tijd 3 prijzen. De basis voor dit succes was het feit dat alle betrokkenen wisten hoe serieus hij was als het ging om de ontwikkeling van de jongens. Hierdoor was het vertrouwen in hem groot.
En mocht ook hij fouten maken onderweg. Spelers en ouders wisten dat achter die fouten de beste bedoelingen zaten, en nooit ergens kwade opzet of onverschilligheid.
Wil je voetbaltrainer worden, dan moet je naast je voetbalkennis net zoveel bezig zijn met de manier waarop je met mensen omgaat. Jong en oud. Dat is in ieder geval mijn advies.
Want ik behaalde resultaten in de meest veilige werkomgeving die ik kon bedenken. Tussen mijn beste vrienden. En toch wist ik dat zij het vertrouwen in mij zouden kunnen verliezen. Het grootste deel van mijn tijd en aandacht ging dan ook naar de relatie tussen mij en de groep. Tussen mij en individuele spelers.
Zit dit niet goed, dan is er geen systeem, oefenstof of reputatie die je kan redden.
Lees Hier Meer:
