Soms moeten teams kiezen tussen twee manieren van spelen die ze beide wel zien zitten.
Dit zijn in veel gevallen systemen die op elkaar lijken. Speel je bijvoorbeeld 4-3-3 of 4-2-3-1? En waar moet die keuze op worden gebaseerd?
Twee systemen die veel op elkaar lijken zijn 3-5-2 en 3-4-3. Het eerste systeem is één van mijn favorieten, en daar heb ik dan ook een aantal keer over geschreven. Het 3-4-3 systeem met wing backs heb ik verder dan dit inleidende stuk niet verder behandeld.
Met deze vergelijking wil ik daar verandering in brengen. Wat zou een reden kunnen zijn om 3-4-3 te spelen in plaats van 3-5-2?
Een selectie met een groot aantal aanvallend ingestelde spelers zou een belangrijke reden kunnen zijn. De 3-4-3 met wing backs is ondanks de 3 aanvallers geen systeem met buitenspelers. Teams spelen dit systeem meestal met een diepe spits, en 2 aanvallers die om de spits heen bewegen.
Oranje vs Chelsea
Ik maak de vergelijking tussen de twee systemen aan de hand van de voorbeelden van Oranje en Chelsea. Met Oranje doel ik natuurlijk op het 3-5-2 van Louis van Gaal. Tüchel's Chelsea wist in 2021 de Champions League te winnen. De 3-4-3 van Tüchel versloeg Manchester City in de finale.
Van Gaal kon met Sneijder rekenen op een ouderwetse nummer 10. Sneijder hoefde niet veel te verdedigen, maar was in het systeem duidelijk een middenvelder. Het was zijn taak om Robben en Van Persie te bedienen, vooral tijdens de omschakeling.
Sneijder moest aan de bal komen, en kwam dan ook meestal ín de bal. Zijn bewegingen waren vrijwel altijd naar de bal toe, in plaats van in de ruimte. Met zijn unieke kwaliteiten kan ik mij voorstellen dat Van Gaal altijd voor hem als eerste plaats maakte in de opstelling.
Tüchel had goede middenvelders ter beschikking, maar geen type Sneijder. Had hij dat wel, dan had hij misschien wel gekozen voor een 3-5-2, zoals Van Gaal. Tüchel had wel een aantal aanvallers die samen in een driehoek heel lastig te bespelen waren voor tegenstanders.
In een 3-4-3 zou ik voorin kiezen voor spitsen/aanvallers die normaal zouden spelen in een twee spitsen systeem. Daarnaast zou ik het aanvullen met een type aanvallende middenvelder zoals in een 4-3-3 met de punt naar voren. Dit deed Tüchel met zijn keuze voor Werner, Havertz en Mount.
In plaats van een type Sneijder kan een lopende 10 ook uitstekend vanaf het middenveld achter de twee spitsen opereren. Vergelijk dit met de speelwijze van Real Madrid, met Bellingham achter Vinicius en Rodrygo. Hoewel het een ander systeem is, is het wel een goed voorbeeld.
Deze type lopende middenvelders dienen vanuit het middenveld de loopacties in te zetten om de tegenstanders te verrassen. Aan de andere kant is de speelwijze met twee aanvallers achter een diepe net zo lastig voor de tegenpartij om mee om te gaan. Hier kom ik nog een keer op terug.
De keuze tussen de twee systemen komt in dit geval neer op de vraag welke type spelers er binnen de selectie zijn. Aanvallende middenvelders zijn geen aanvallers, en andersom natuurlijk ook niet. Gebruik spelers het liefst waar ze het best functioneren, en laat dat samenkomen in het systeem.
Geschreven door: Freddy Gomes
