Ik stapte van het veld na een goede wedstrijd tegen NAC Breda tijdens een toernooi, en hoorde iemand zeggen: “Hoi, mag ik je misschien even spreken?”
Hij stelde zich voor. Het bleek geen scout te zijn, maar dat was absoluut geen probleem. Terwijl mijn vader toekeek, vertelde hij wat meer over zijn beroep en stelde mij wat vragen. Hij vertelde dat hij onder de indruk was van mijn spel, en wilde graag bij mij thuis langskomen om samen met mijn ouders een eventuele samenwerking te bespreken.
Paul & Sigi
Zo kwam ik aan een zaakwaarnemer. Paul Nortan, van het bureau van de grote Sigi Lens werd mijn begeleider. Tegenwoordig misschien heel normaal, maar zo'n twintig jaar geleden voor een jongen van 18 die speelde in de A1 van Excelsior toch echt een 'big deal'.
Mijn zelfvertrouwen nam hierna ontzettend toe. Zeker nadat ik op een dag door Paul werd uitgenodigd om op kantoor langs te komen. Stond ik opeens een praatje te maken met Sigi Lens. De foto's van mijn voorbeelden hingen aan de muur, zoals die van Patrick Kluivert. Sigi vertelde dat hij vroeger ook als rechtsbuiten had gespeeld.
Clubs keken meestal met een bepaald wantrouwen naar zaakwaarnemers, en dit was in mijn geval niet anders. Tuurlijk was Paul Nortan zaakwaarnemer van beroep, en moest hij zijn geld hiermee verdienen. Maar zoals ik hem toen heb leren kennen was hij zeker niet met geld bezig. Mijn ontwikkeling stond voor hem op de eerste plaats.
De voordelen
Zoals ik eerder aangaf, nam mijn vertrouwen erg toe vanaf het moment dat ik door Paul was benaderd. Maar een zaakwaarnemer kan nog veel meer voor een (jonge) speler betekenen. Nortan had een aardige carrière achter de rug, met onder andere een mooie periode bij Feyenoord.
Blessureleed zorgde ervoor dat hij vroegtijdig moest stoppen, maar hij had zeer veel ervaring om aan een jonge speler zoals ik mee te geven.
Eens in de zoveel tijd hadden we contact en kwam hij langs om een wedstrijd te bekijken. Zo kan ik mij herinneren dat hij aanwezig was bij een wedstrijd thuis tegen Roda JC. Ik speelde in die periode een paar weken 'op 4'. Het ging die dag erg lekker. Met links en rechts verzorgde ik het spel voor ons team. Opnieuw leek hij onder de indruk.
Met een zaakwaarnemer hoefde ik eigenlijk niet bezig te zijn met mijn zaken om het voetbal heen. Het enige wat ik moest doen was denken aan mijn ontwikkeling. Ik wist bijvoorbeeld dat Paul zou gaan bellen met trainer André Hoekstra. Tot mijn verbazing vertelde Hoekstra aan Paul dat hij erg tevreden was over mij. Ik zou nog een seizoen mogen blijven bij het tweede elftal.
Hoekstra vertelde Paul ook dat de club niet van plan was om mij een contract aan te bieden. Dit was geen verrassing, want het was voor mij een moeizaam seizoen geweest. Het voelde goed om te horen dat Hoekstra een bepaalde ontwikkeling in mij zag. Toch had ik mijn twijfels over het blijven, want onze relatie was na een slecht gesprek behoorlijk bekoeld.
Luisteren
Hieronder volgt serieus advies voor jonge spelers die willen doorbreken als profvoetballer.
Heb jij een zaakwaarnemer die je kunt vertrouwen? Laat hij zien bezig te zijn met je carrière planning? Geeft hij jou voldoende aandacht en hebben jullie goede gesprekken?
Luister dan aub wanneer hij jou adviseert. Met name wanneer hij geduld predikt, want dit is iets wat maar weinig mensen zullen doen. Iemand die dit doet, heeft werkelijk het beste met je voor. Paul gaf aan dat ik rustig nog een seizoen bij Excelsior in het tweede elftal moest voetballen. Ik zag dit niet zitten, omdat ik tijdens de competitie niet in actie was gekomen.
Ik twijfelde of Excelsior mij nog serieus nam, en of Hoekstra mij een eerlijke kans zou geven. En dus vertelde ik aan Paul dat ik voor mijn kans wou gaan bij een andere club. Om een lang verhaal kort(er) te maken, ik slaagde er niet in bij een andere profclub binnen te komen. Niet lang na mijn gesprek met Paul belde ik naar SVVSMC op zoek naar John de Wolf. Dat werd mijn nieuwe club.
Vanwege mijn besluit om stage te gaan lopen bij een andere club, gaf Hoekstra terecht aan dat dit betekende dat mijn tijd bij de club erop zat. Mijn zaakwaarnemer had er alles aan gedaan, maar ik dacht het als 20-jarige beter te weten.
Het betekende ook meteen het einde van mijn droom om profvoetballer te worden. Aan Paul Nortan lag het in ieder geval zeker niet.
Lees Hier Meer: