In de systemen 3-5-2 en 3-4-3 kan je spelen met wingbacks, spelers die de gehele flank moeten bestrijken.
Als trainer bepaal jij wat je van deze spelers vraagt, en welke types je op die posities opstelt. Wat verwacht je van het team tijdens een aanval? En hoe moet er worden verdedigd?
Er zijn genoeg opties die je kunt gebruiken om jouw systeem vorm te geven. Ik geef hieronder een paar voorbeelden, en link daarbij naar het stuk waar je er meer over kunt lezen.
Aanval en Bezetting
Tomas Tüchel speelde bij Chelsea 3-4-3. Zijn wingbacks moesten in balbezit denken als een buitenspeler. Ging de aanval over links via een wingback, dan moest de andere wingback de 16 meter induiken om te zorgen voor de bezetting voor het doel van de tegenstander.
Deze wingback sloot aan bij de drie aanvallers, zodat er altijd vier mensen in het strafschopgebied stonden als zij over de zijkant konden aanvallen. Zijn twee verdedigende middenvelders waren verantwoordelijk voor de afvallende bal. De drie verdedigers stonden daarachter in een hoge lijn.
Onder Louis van Gaal mochten Daley Blind en Denzel Dumfries ook vrij aanvallen samen. Op het WK in Qatar (2022) speelden de wingback geweldig tegen de VS. In die wedstrijd was Dumfries de aangever bij het doelpunt van Blind, en daarna waren de rollen omgedraaid.
Het zegt iets over de vrijheid en de effectiviteit van de spelers onder Van Gaal, die eigenlijk alleen bij Oranje het systeem gebruikte in zijn carrière. Het verschil met het systeem van Tüchel was dat Van Gaal speelde met twee spitsen, en een aanvallende middenvelder daarachter.
Lees Hier Meer:
De 3-4-3 van Tomas Tüchel
Back of Wingback
Ruben Amorim deed het bij Sporting geweldig met zijn 3-4-3. Hij probeert dat systeem er bij Manchester United in te krijgen. In zijn eerste seizoen bleek dat hij te maken had met pure backs die moeite hebben met denken als een wingback.
Vergelijk je de manier van spelen van Inter Milan (3-5-2) met United, dan zag je dat de wingbacks van Inter in balbezit direct naar voren sprinten. Zij weten dat de verdedigers aan hun kant de ruimte afdekken wanneer zij de positie verlaten.
In een analyse van de spelers van Amorim was te zien hoe afwachtend zij waren. Op het moment van de omschakeling naar balbezit durven zij niet mee te gaan in de aanval. Zij denken dan als verdedigers in plaats van de aanvallers die zij moeten zijn bij balbezit.
Lees Hier Meer:
Druk zetten op de helft van de tegenstander vanuit 3-5-2
Type speler
Het kan een bewuste keuze zijn van een trainer om met traditionele backs op die positie te spelen. Dit kan bijvoorbeeld omdat je speelt met middenvelders die meer vrijheid hebben om aan te vallen. Of je kiest voor een opstelling met aan buitenspeler aan de ene kant, en een back aan de andere.
Dit kan dan ook gevolgen hebben voor de manier van verdedigen. Want spelen in 3-5-2 hoeft niet te betekenen dat je gaat verdedigen in 5-3-2. Het is de meest voor de hand liggende optie, maar je kan er ook voor kiezen om te verdedigen in een 4-4-2.
Daarover lees je hier meer:
Keuzes Maken
In mijn analyse over de speelwijze van Juventus (uit het verleden), noemde ik het de aanvallende versie van het 3-5-2 systeem. Het team speelde met wingbacks die bij balbezit als buitenspelers stonden opgesteld, en hadden spelers die vanuit het middenveld veel vooruitgingen.
Zij vielen in veel gevallen aan met zes spelers, en hielden spelverdeler Andrea Pirlo en de drie centrale verdedigers achter de bal voor het moment van balverlies. Spelers moeten dan wel in staat zijn snel om te schakelen wanneer de tegenpartij probeert te counteren.
Juve was in die tijd de dominante club in de Serie A. Het team had zoveel kwaliteit dat het makkelijker is om deze speelwijze toe te passen.
Begin je net met het toepassen van een 3-5-2 of 3-4-3 met wingbacks? Begin dan behoudend, en voeg aanvallende elementen toe naarmate het team zich weet te ontwikkelen.
Lees Hier Meer: