Ik kan soms zo genieten van een tactische strijd tussen twee topteams dat ik pen en papier pak om wat aantekeningen te maken. Het voordeel hiervan is dat het daarna allemaal makkelijker wordt om te onthouden. In dit geval ging het om mijn analyse van de absolute topper tussen Juve en Inter.
Het gaat hier niet om een recente pot, maar één van vele jaren geleden. Lang voor ik begon met Voetbal Tactics, vond ik het leuk om puur voor mezelf de gehanteerde systemen uit te tekenen en dat tegenover elkaar te zetten.
Beide teams speelden in een 3-5-2 systeem, met een belangrijk verschil. Inter had een middenveld met de punt naar voren, en bij Juve speelde men met de punt naar achter. Dat was natuurlijk de positie van één van de beste ooit in die rol, Andrea Pirlo.
Zowel Conte als Allegri hadden het team een specialist gemaakt in het uitvoeren van 3-5-2. De ploeg wist hiermee jarenlang te domineren in de Serie A, en in het seizoen 2014/2015 pakte het bijna een Treble. Na het binnenhalen van het kampioenschap en de beker, was er helaas het verlies tegen FC Barcelona in de CL-finale.
Centraal op het middenveld
De vergelijking tussen de 3-5-2 uitvoeringen van Juve en Inter, is er net zo goed één tussen Juve en het 3-5-2 systeem van Louis van Gaal en Oranje. Ook Van Gaal speelde met een blok van twee middenvelders voor de verdediging van 3. Hierdoor kon Sneijder zich richten op de omschakeling.
Bij Inter speelde een jonge Kovacic als nummer 10 achter de twee spitsen. Het voordeel van deze speelwijze is dat een aanvallende middenvelder samen met het spitsenduo een gevaarlijke driehoek kan vormen. Deze kunnen met name tijdens omschakelmomenten toeslaan.
Het voordeel van de speelwijze van Juventus was dat de middenvelders Pogba en Vidal tegenstanders konden verrassen met diepgang. Beiden speelden als een 8, wat betekent dat zij box-to-box speelden. Van deze middenvelders wordt verwacht dat zij in staat zijn om van de eigen 16 tot aan de 16 van de tegenstander het gebied te bestrijken.
De manier van spelen van de wing backs is in beide uitvoeringen gelijk. Deze spelers bestrijken de gehele flank. Bij balverlies zakken zij volledig in, en komen in de rol van een traditionele back. Er zijn daarom veel momenten waarop de verdediging uit 5 spelers bestaat, zolang er geen balbezit is.
Aanvallen
Dat Pogba en Vidal vrij mochten aanvallen in het systeem van Juve, blijkt bijvoorbeeld uit de statistieken van het seizoen 2014/2015. De middenvelders eindigden als nummer 3 (Pogba) en 5 (Vidal) in het topscorersklassement, met daartussen spits Llorente.
Het toont ook weer aan dat de uitvoering van een speelwijze is waar het om draait, en niet de opstelling en/of systeem. De taken en opdrachten die spelers meekrijgen van de trainer bepalen hoe aanvallend er wordt gespeeld. De statistieken zijn er in dit geval een bewijs van.
Zo tonen de statistieken ook het rendement van Kovacic als 10 in de speelwijze van Inter. Hij eindigde als 3e in het topscorersklassement van zijn elftal in het seizoen 2014/2015.
Samen met de wing backs, die in een systeem met 5 middenvelders ook lekker mogen aanvallen, blijven er bij de Inter en Oranje variant meestal 5 spelers achter de bal. In het geval van de Juve speelwijze zijn dat er maar 4. En dan is Pirlo ook nog eens een spelverdeler, en geen 'stofzuiger'.
Het aantal spelers achter de bal gebruiken trainers vaak om het risico van een snelle omschakeling bij balverlies tegen te gaan. Hoe aantrekkelijk ook, het is lastig om de manier van spelen van Juve aan te bevelen. Het verschil in kwaliteit met de concurrentie was jarenlang bijzonder groot.
En dat met een speelwijze die ik op papier als iets te aanvallend zou bestempelen. Op papier zeg ik erbij, omdat het aankomt op de uitvoering. Naast veel voetballend vermogen had de ploeg ook nog eens de tactische kwaliteiten om het systeem bijna tot in de puntjes te beheersen.
Dankzij de zeer aanvallende 3-5-2 van dat Juventus team kreeg ik meer en meer waardering voor de manier van spelen. Waar ik deze eerst vooral zag als een defensief systeem, zag ik daarna in dat het een formatie is waarmee teams en trainers behoorlijk kunnen variëren.
Lees Hier Meer over systemen:
Moet je altijd spelen in hetzelfde systeem?
Wat is de beste opstelling?
De rol en taken van het middenveld
