Profvoetballers hebben een mooi leven, met een prachtig beroep. Dat geloof ik nog steeds.
Maar tegenwoordig onderschat ik het niet meer. Waar ik vroeger, in mijn eigen tijd als voetballer, vooral de romantiek van het beroep zag, zie ik nu ook hoe moeilijk het moet zijn. Omdat voetballers staan voor een taak waar ik in mijn volwassen leven altijd moeite mee heb gehad.
Het leven van een serieuze profvoetballer bestaat uit het maken van de juiste keuzes, en dat langdurig uitvoeren. Alcohol past niet in het leven van een voetballer. We zien spelers die hier veel moeite mee hebben. Een voetballer moet weten waarom die keuze moet worden gemaakt, en moet zich vervolgens gedragen naar die keuze.
Hetzelfde geldt voor iets als fast-food. Hoe lekker een cheeseburger met frietjes ook zijn, het past niet in het leven van een profvoetballer met een lange, mooie carrière. De beste spelers, op elk niveau, leren de juiste keuzes te maken, en brengen dit vervolgens in de praktijk.
Dit is meteen één van de redenen dat profvoetballers kunnen rekenen op een aardig salaris. Er worden dingen gevraagd van een prof waar velen van ons moeite mee hebben. Voetballers zijn tegenwoordig op de eerste plaats topatleten. Dat betekent het (tijdelijk) opgeven van dingen waar de meesten regelmatig van genieten.
In mijn tijd bij het tweede elftal van Excelsior heb ik van dichtbij kunnen zien hoe profs leven.
Hard werken
In mijn tijd bij de O19, ging ik na de winterstop over naar het tweede elftal. Op zaterdag speelde ik nog wel de competitiewedstrijden mee. Ik had besloten te stoppen met school, en ging volledig voor het voetbal. Ik moest wel een baantje vinden, om wat inkomen te hebben. Bij de McDonald's in de buurt kon ik vroeg in de ochtend beginnen, en had ik de middagen vrij voor voetbal.
Op een dag kwam ik aan bij de club, voor een competitiewedstrijd met het tweede. In de meeste gevallen deden er een aantal spelers van het eerste mee. Jongens die niet aan spelen toekwamen, of ritme misten vanwege een blessure. In de gang kwam ik één van die jongens tegen. Hij was een Feyenoord speler, en zou later uitkomen in de Kuip.
Hij vroeg hoe het met me ging, en ik antwoorde dat ik moe was van mijn werkdag. Hij moest glimlachen, en zei dat hij ook hard had gewerkt die dag. Daar moesten we allebei om lachen. Toch zat er een kern van waarheid in. Hij had misschien niet hard gewerkt in traditionele zin, maar als hij die dag de dingen had gedaan die van hem worden verwacht, had hij hard gewerkt.
Het idee dat voetballers niet weten wat werken is, klopt niet. De meeste voetballers werken heel hard, maar het ziet er anders uit. En daarnaast verdienen veel voetballers meer dan anderen.
Trainen
De trainingen van voetbalteams worden gepland met het oog op de eerstvolgende wedstrijd. Trainers willen het team voorbereiden op de komende tegenstander. Zo kunnen er specifieke zaken worden getraind, die gericht zijn op de kracht van de tegenstander. Mede om die reden trainen teams één of twee keer in de week twee keer op een dag.
Op de dagen dat er twee keer wordt getraind, eten spelers op de club. Dan zorgt de catering bijvoorbeeld voor een lekkere pasta voor de gehele groep. Daarna hangen spelers bij de pooltafel, spelen andere tafeltennis en is er tijd voor lezen en gesprekken. Hierna gaan spelers naar buiten voor de tweede training.
Tegenover de dagen dat er twee keer wordt getraind, staan de dagen voor en na de wedstrijd. Op de dag voor de wedstrijd willen de meeste trainers niet te zwaar trainen. Deze training is wat korter, en er worden nog wat puntjes op de i gezet. Belangrijk is dat iedereen dan weet wat er de volgende dag moet gebeuren, welke taken en opdrachten elke speler heeft.
De dag na de wedstrijd is een ontspannen dagje. Teams worden meestal in twee groepen verdeeld. De spelers die in actie kwamen tijdens de wedstrijd en de rest. Wie in actie kwam tijdens de wedstrijd loopt de volgende dag alleen even uit. De anderen gaan onderling trainen. Bij Excelsior deden de spelers van het tweede samen met de reserves van het eerste een lekkere partij.
Onderschatting
Het leven van een profvoetballer moet niet worden onderschat.
We hoeven zeker geen medelijden met spelers te hebben. Toch kan de sportwereld hard zijn. Spelers vallen buiten de basis, of worden zelfs buiten de selectie gelaten. Het terugkomen na een zware blessure is ook iets wat veel spelers meemaken. Contracten worden niet verlengd, waarna lang niet altijd een nieuwe club wordt gevonden.
Profvoetballers doen wat ze het liefst doen voor werk. En, zij worden er in veel gevallen goed voor betaald. Of er is de kans op een mooi salaris in de toekomst. Dat is een heel mooi startpunt om succesvol te kunnen worden.
Het is makkelijk om te vergeten dat spelers altijd hard hebben gewerkt om te komen waar ze zijn. Daarna moeten spelers nog harder werken om zich ook als prof verder te ontwikkelen.
In mijn stuk over Neymar had ik het over een korte carrière, maar een lang leven. Profvoetballers die dit goed beseffen, en de instelling hebben alles opzij te zetten voor de carrière, kunnen daarna terugkijken op iets moois.
Lees Hier Meer: