Ik zou kunnen schrijven over wat je moet doen om profvoetballer te worden. En dat was ik ook van plan. Tot ik bedacht dat ik beter weet wat je niet moet doen als jij profvoetballer wilt worden. Omdat ik in mijn jonge jaren fouten heb gemaakt die zeker niet hebben bijgedragen aan een betere situatie.
Die fouten en de lessen die ik daarvan heb geleerd vormen zelfs de belangrijkste reden voor het bestaan van Voetbal Tactics.
Dus, welke dingen moet je niet doen als jij profvoetballer wilt worden?
- Denken dat het straks te laat is
- Vergelijken met anderen
- Steeds in discussie met trainers
Denken dat het straks te laat is
“Stop met je zorgen maken over hoe lang iets gaat duren. De tijd verstrijkt toch wel”. – James Clear
Vanaf het moment dat ik geen jeugdspeler meer was, voelde ik de klok. Aan het einde van mijn eerste volledige seizoen was ik 20 jaar, en was er nog steeds geen uitzicht op het eerste elftal. Als ik nog zo'n seizoen mee zou maken bij het tweede, zou er weer een jaar voorbij zijn gegaan zonder dat ik een stap vooruit kon maken.
Deze gedachte hield mij bezig. Door hierop in te zoomen zag ik andere dingen niet. Ik zag niet dat mijn relatie met de trainer langzaam verbeterde. Ik zag niet dat mijn ontevredenheid over mijn situatie bij Excelsior niet betekende dat het ergens anders beter zou zijn.
Ik zag niet in dat ik een zaakwaarnemer had die mij voorzag van heel goed advies. Omdat hij het allemaal al een keer had zien gebeuren. En misschien zelf had meegemaakt. Ik zag alleen voor me hoe ik tot mijn 23e bij het tweede elftal zou blijven, zonder ooit het profvoetbal mee te maken.
Mijn 23e verjaardag kwam en ging. Maar toen zat ik al jaren bij de amateurs. De tijd verstrijkt toch wel. De vraag is wat jij doet met die tijd. Mijn jaren bij SVVSMC waren geweldig, maar ik had net zo goed nog voor mijn kansen kunnen gaan bij Excelsior. Maar voor mij was het te laat.
Dat had niemand tegen mij gezegd, ik had het helemaal zelf besloten. Het was te laat omdat de trainer het niet in mij zag zitten. Omdat ik ouder begon te worden. En later, bij de amateurs, omdat niemand mij een tweede kans zou geven.
Vergelijken met anderen
Het bewijs dat de tijd voor mij aan het dringen was, vond ik bij anderen. Grote talenten zien we in het profvoetbal al vroeg doorbreken. Jongens van 17 of 18 jaar die zich moeiteloos lijken aan te sluiten bij het eerste en zelfs als snel belangrijk zijn. Waren zij uitzonderingen of moest elke voetballer van 18 doorbreken voor het te laat was?
Het vergelijken ging helaas verder. Zo nu en dan braken jongens door bij clubs die wij regelmatig troffen. Dit waren teams die wij vaak versloegen, en waarvan ik vond dat die speler zeker niet de beste was van het veld. Die jongens zag ik vervolgens wel debuteren in de KKD.
Hoe kon het dan dat ik niet verder kwam dan invalbeurten in het tweede elftal?
De focus op mijn leeftijd en het vergelijken met anderen zorgden voor een verkeerd beeld van de werkelijkheid. Ik ging mij hierdoor vooral bezig houden met wat niet was, in plaats van wat er wel was. Er was niets veranderd aan mijn kans om volledig bezig te zijn met mijn ontwikkeling.
Dat moet vandaag de dag nog veel moeilijker zijn. Op Instagram lijkt het wel of iedereen een contract aan het tekenen is. Duidelijk is inmiddels dat het vergelijken van onze levens op social media ons ongelukkig maakt. Doe je telefoon weg, en ga lekker (extra) trainen.
Steeds in discussie met trainers
De eerste keer dat ik in discussie ging met André Hoekstra, was tijdens het gesprek waarin mij werd verteld dat ik in het volgende seizoen mocht aansluiten bij het tweede elftal. Waar de 13-jarige versie van mij een gat in de lucht zou springen bij het horen van dat nieuws, vroeg ik meteen voor welke positie ik in aanmerking kwam.
Bij Hoekstra speelde ik alleen als buitenspeler, terwijl ik mezelf zag als een echte middenvelder. Wat volgde was geen gesprek maar een minuut waarin hij herhaalde mij als buitenspeler te zien, en ik herhaalde middenvelder te zijn. Hierna volgde een lange stilte.
Je hebt geen goede relatie met de trainer nodig om aan spelen toe te komen. Je hebt wel een goede relatie nodig als je probeert de trainer te overtuigen van je standpunt. Goede relaties hebben tijd nodig. En een goede relatie begin je niet met een respectloze manier van spreken.
De trainer bepaalt wie er speelt, en wie daar moeite mee hoeft zal een andere sport moeten kiezen. Houd daar dus ten alle tijden rekening mee. Je hebt de trainer nodig. Andersom vaak niet. Het gesprek waarin je te horen krijgt dat je mag aansluiten bij een hoger elftal is niet het moment om het over je ideale positie te gaan hebben.
Doe dit aub niet. Het duurde maanden voor de relatie verbeterde. En omdat ik dit inmiddels gewend was, maakte ik weer keuzes die de relatie geen goed zouden doen. En dat zou mij nog duur komen te staan.
Conclusie
De spelers die de bovenstaande fouten weten te voorkomen kunnen meer energie steken in de ontwikkeling als voetballer. Het is je ontwikkeling die je uiteindelijk vooruit gaat helpen. In plaats van bezig te zijn met zaken die je niet onder controle hebt, richt je op het proces.
Welke dingen kun jij doen om beter te worden? Kijk bijvoorbeeld naar hoe jij je dag indeelt, hoe laat je naar bed gaat, hoe je ochtend routine eruit ziet. Je bent veel beter af met de focus op zaken die je zelf in de hand hebt. Dit zal je helpen wanneer je doorbreekt als voetballer.
Want je stopt niet met groeien wanneer je prof bent. Profvoetballer worden is een nieuwe fase, omdat je nu echt 100% bezig kan zijn met je vak. Doe je dit met de juiste instelling, dan is alles mogelijk.
Lees Hier Verder:
