Soms sta je tegenover een team met een bijzondere speler. Een type speler dat moet worden afgestopt om te voorkomen dat deze de wedstrijd kan beslissen. Maar hoe doe je dat?
Er zijn gevallen waarin dubbele dekking het antwoord is.
Dubbele dekking betekent dat je een speler van de tegenpartij laat verdedigen door twee spelers van het eigen team. Dit kan op verschillende manieren gebeuren.
Het verschil met rugdekking is dat rugdekking een standaard onderdeel is van hoe teams spelen. Of er sprake is van dubbele dekking hangt van een bepaalde speler bij de tegenstander. Soms is dit vooraf bekend, maar dit hoeft niet.
Het kan ook tijdens de wedstrijd ontstaan, als duidelijk is dat het gevaar van een bepaalde speler bij de tegenpartij komt. Deze speler uitschakelen door te zorgen voor dubbele dekking kan het verschil zijn tussen winnen en verliezen.
Teams moeten zich wel bewust zijn van de gevolgen van dubbele dekking. Het betekent dat er op een ander deel van het veld mensen vrij komen te staan, zeker als er nog sprake is van een vrije verdediger.
Aan de zijkant
Wanneer je speelt tegenover een buitenspeler als Arjen Robben, is dat een probleem. Alleen al door zijn aanwezigheid, houd zo'n type meerdere spelers bezig. Bewust en onbewust denken spelers na over wat zij kunnen doen om de back bij te staan op momenten dat zo'n speler aan de bal komt.
Omdat sommige buitenspelers zowel links als rechts kunnen passeren, proberen tegenstanders samen te verdedigen. Zo kan de back de buitenkant dekken, en een middenvelder of buitenspeler de binnenkant. Als zij dit op de juiste manier doen, moet de bal wel terug worden gespeeld.
Een buitenspeler of buitenste middenvelder hiervoor gebruiken lijkt het meest logisch. Wanneer een centrale middenvelder dit moet doen, of één van de drie middenvelders in een 4-3-3, kom je al snel een speler te kort op een ander deel van het veld. Hier moet het hele elftal rekening mee houden.
Het betekent wel dat spelers bereid moeten zijn om te lopen voor de speler die zich op moet offeren om voor dubbele dekking te zorgen. In het geval van spelen tegen Arjen Robben is het de vraag of je aan die kant moet spelen met een buitenspeler of een ander soort speler moet opstellen.
Een optie is om te spelen met een buitenspeler aan één kant, en met een spits. Een derde aanvaller kan worden ingezet voor de dubbele dekking. In plaats van een traditionele 4-3-3 zou je dan kiezen voor een middenvelder als derde 'aanvaller', die in de praktijk zonder bal de back moet bijstaan.
Centraal in de verdediging
Wanneer een verdediger uit het centrum de dubbele dekking moet verzorgen, ontstaat er veel ruimte voor andere spelers. Denk hierbij aan een middenvelder die de diepte induikt. Deze kan niet meer worden overgegeven, maar moet worden gevolgd. Doen spelers dit niet, dan staat deze speler vrij.
Het voordeel van spelen met 3 centrale verdedigers is dat spelers aan beide kanten kunnen zorgen voor dubbele dekking. Dit kan bij het spelen met backs of wing backs, dus onder andere in 5-3-2 en 3-5-2. Op deze manier houd het elftal nog steeds twee mensen over centraal achterin.
In een volgend stuk ga ik verder in op voorbeelden die te maken hebben met de wijze waarop er centraal moet worden omgegaan met een situatie waarin dubbele dekking wordt gegeven.
Lees Hier Meer: Hoe moet je verdedigen tegen 4-4-2 en 3-5-2?
Geschreven door: Freddy Gomes
