Veel van je tegenstanders zullen spelen in een 4-3-3 systeem. Welke opstelling kan je het beste spelen tegen 4-3-3?
Houd het zo simpel mogelijk. Speel jij normaal gesproken 4-3-3, speel dan gewoon in je eigen opstelling/systeem tegen een tegenstander in 4-3-3. Waarom? Spelers zijn dit dan gewend, en weten wat de taken/opdrachten zijn binnen die speelwijze.
Daarnaast is het zo dat er bijna vanzelf koppels ontstaan op het middenveld. Hierdoor hebben de 3 middenvelders een directe tegenstander waarvoor ze verantwoordelijk zijn. Achterin heb je een vrije man, die rugdekking kan verzorgen aan de backs. Verder staan ook hier 3 spelers tegenover elkaar.
Wil je toch in een ander systeem aantreden tegen een 4-3-3, dan is zoals altijd de beste opstelling afhankelijk van een aantal factoren. Indien mogelijk, zou ik proberen om te spelen in een 4-4-2, met name om twee redenen. Die redenen leg ik hieronder kort uit.
Extra speler op het middenveld
Het is altijd belangrijk om het middenveld voor je te winnen. Dit vergroot de kans op een overwinning. Heb je een speler meer op het middenveld, dan wordt het makkelijker om in die linie te domineren.
Bij een 4-4-2 tegen 4-3-3 sta je met 4 tegen 3 op het middenveld. In balbezit kan je daardoor de bal rond laten gaan. Door steeds de vrije speler op te zoeken, kom je tot goed positiespel. Zoek de ruimte op, en kies het moment om toe te slaan.
Om dit te voorkomen zal de tegenstander moeten reageren. Dit is wat je natuurlijk zoekt met het spelen van dit systeem. De tegenstander zal moeten doordekken, of één van de aanvallers zal elke keer moeten inzakken om het middenveld bij te staan.
Oplossing achterhoede
Zoals eerder aangegeven, voor een achterhoede van 4 spelers is het prettig voetballen tegen 3 aanvallers. In principe zal er sprake zijn van een vrije man, en de rest vormen ook hier koppels. Maar hoe moet dat wanneer de tegenpartij maar met 2 aanvallers speelt?
Dit is een behoorlijke uitdaging, en zeker wanneer spelers dit niet gewend zijn. Een perfect voorbeeld van de grote uitdaging voor de achterhoede is de eerste helft van de CL-finale Liverpool tegen AC Milan. Niet voor niets één van mijn favoriete voorbeelden.
De 4 verdedigers van Liverpool hadden veel moeite met de tactische variant van Milan, dat speelde met 2 aanvallers en een aanvallende middenvelder. Van achteruit hadden de verdedigers moeten doordekken naar het middenveld, zodat de druk op de bal daar beter zou worden uitgevoerd.
De omzetting van Liverpool trainer Benitez toonde aan dat reageren op een ander systeem of variant zelfs voor twee Champions League finalisten een enorm probleem kan zijn. Voor mij zegt dit alles.
Daarom is de kans groot dat een (onverwachte) 4-4-2 tegen 4-3-3 heel vervelend kan zijn voor je tegenstanders. Houd er wel rekening mee dat je eigen spelers tijd nodig hebben voor een goede uitvoering. Is de speelwijze een uitzondering, dan moeten de verwachtingen niet al te hoog zijn.
Lees Hier Meer:
Geschreven door: Freddy Gomes
