Roberto Carlos speelde in zijn carrière met de volgende rugnummers:
Palmeiras, nummer 6
Inter Milan, nummer 6
Real Madrid, nummer 3
Fenerbahçe, nummer 3
Corinthians, nummer 6
Anzhi Makhachkala, nummer 3
Brazilië, nummer 6
Inter Milan haalde Roberto Carlos naar Europa in dezelfde zomer dat de club Javier Zanetti haalde.
Het was onder meer Dennis Bergkamp die moest vertrekken om ruimte te maken voor de nieuwe aankopen. Beiden maakten al snel indruk in Milaan. Zanetti zou bijna 20 jaar bij de club vol maken. Roberto Carlos mocht zich na één seizoen in Italië opmaken voor een toptransfer.
De linksback tekende in Madrid. Daar groeide hij uit tot één van de beste backs uit het voetbal. Hij ging spelen met rugnummer 3. Vanuit de Engelse traditie is dat het rugnummer van de linksback. Deze nummering zien we overigens ook terug in Italië, waar hij echter speelde met nummer 6.
De 6 is dan weer volgens de Braziliaanse traditie het nummer van de linksback. Om die reden speelde Roberto Carlos de meeste van zijn interlands met dat rugnummer. Hij droeg dat nummer bij de legendarische goal tegen de Franse keeper Barthez tijdens een oefeninterland in 1997.
Op karakteristieke wijze legde Roberto Carlos de bal neer, zoekend naar het ventiel. Daar raakte de kleine Braziliaan de bal het liefst voor het juiste effect. De bal is hard, en vliegt met een onmogelijke draai in het doel van een volledig kansloze Barthez. Een gedenkwaardige goal.
Prijzen
Bij Real trof de linksback Clarence Seedorf. De middenvelder was de nummer 10 geworden van de club nadat ze hem hadden gekocht van Sampdoria. De twee konden in het eerste seizoen meteen een kampioenschap vieren. Dat terwijl Real het seizoen ervoor dramatisch afsloot als 6e.
In het tweede seizoen (1998) stond het team in de finale van de Champions League. Het Juventus van Zinedine Zidane en Edgar Davids was de tegenstander. Real won, en deed dat twee jaar later opnieuw. In 2000 was Valencia de tegenstander.
2002 zou voor de linksback een heel bijzonder jaar worden. Hij verzorgde eerst de assist voor de goal van Zidane in de gewonnen CL-finale. Een paar weken later pakte Roberto Carlos met Brazilië het WK van 2002. Hiermee nam het team revanche voor de verloren finale van 1998.
In beide finales stond Roberto Carlos in de basis als linksback, met nummer 6. 2002 bracht hem een 2e plaats bij de Ballon d'Or verkiezing. Backs eindigen bijna nooit in de top 3, met uitzondering van Maldini, die ook als centrale verdediger kon spelen.
De linkspoot was er in 2006 ook bij, toen de ploeg met een groepje steraanvallers zo teleurstelde. Na drie finales op rij was het eigenlijk te verwachten dat er een mindere periode zou volgen. Het zou het laatste grote toernooi zijn van de linksback.
Maar hij was toen nog niet klaar als profvoetballer. Na het WK van 2006 liep zijn contract bij Real Madrid nog een jaar door.
Afscheid
Roberto Carlos sloot zijn tijd in Madrid af met een kampioenschap. Na 11 jaar in Spanje trok hij naar Turkije, om twee jaar voor Fenerbahçe te spelen. Hierna speelde hij nog voor Corinthians, in São Paulo, en er volgde een avontuur in Rusland.
In het seizoen 2011/2012 tekende de back voor het rijke Anzhi Makhachkala. De club had veel geld gereserveerd voor het aantrekken van grote spelers zoals Samuel Eto'o, die dat seizoen rugnummer 99 droeg. Yuri Zhirkov kwam over van Chelsea om het middenveld te versterken.
Een avontuur in India zorgde daarna nog kort voor een periode als speler. Hij verbrak zijn pensioen voor een functie als speler/trainer. Hij lijkt momenteel niet werkzaam in het voetbal.
Roberto Carlos en zijn collega Cafú waren backs die 25 jaar geleden al speelden op een manier zoals backs dat vandaag willen en moeten doen. Wie kijkt naar beelden van eind jaren '90 van de twee zal daar heel veel van kunnen leren.
Het is heel knap dat beide backs moeiteloos konden switchen. Of ze nu speelden in een verdediging met 4 man of als wingback, dat leek ze niets uit te maken.
De tijdloze uitvoering van de positie zegt genoeg over de kwaliteiten van Roberto Carlos. Zonder twijfel één van de beste backs uit de geschiedenis van het voetbal.
Geschreven door: Freddy Gomes
