“Ik speel alleen voor Mourinho aan de rechterkant.” – Samuel Eto'o
Mesut Özil bracht in 2017 het boek 'Gunning for Greatness: My Life' uit.
In de proloog volgen we een discussie tussen de begaafde nummer 10 en trainer José Mourinho, bij Real Madrid. Özil beschrijft een verhit gesprek tussen de twee in de rust van een wedstrijd.
'Wat wil je van mij', vraagt Özil boos aan Mourinho. 'Ik wil dat je gaat voetballen zoals je kan', antwoordt de trainer hem. De discussie gaat verder. Mourinho lokt hem nog meer uit de tent door na te doen hoe Özil over het veld loopt, bijna bang om vies te worden volgens de Portugees.
Het werkt, want Özil wordt nog kwader. De Duitse spelmaker trekt zijn shirt uit, gooit deze naar Mourinho, en zegt tegen hem dat hij maar zelf moet gaan spelen als hij het zo goed weet. 'Oh, geef je op jongen? Wat ben je toch een lafaard', gaat Mourinho door.
Özil geeft het op, en Mourinho zegt dat ze zonder hem verder gaan. Terwijl Özil langs de trainer naar de douche loopt, haalt de Portugees nog een keertje uit. 'Je bent geen Zidane hoor. Je komt niet eens bij hem in de buurt'. Mourinho weet precies wat hij zegt.
Zidane is de enige speler waar Özil echt naar opkijkt. Dat de trainer dat tegen hem zegt doet pijn. De aanvallende middenvelder is alleen in de kleedkamer van Real. Hij denkt na over de ruzie tussen hem en de trainer. Hij zegt dat nog nooit te hebben meegemaakt met een coach.
Zelfs weken na de discussie moet Özil er nog aan denken. 'Wie ben ik, en waar wil ik naartoe?' Dat zijn vragen waar hij aan moet denken nadat hij zich voor schut gezet voelde door de Portugese toptrainer.
Prikkelen
Mourinho is een meester in het prikkelen van spelers. Dat wist ik lang voor het lezen van een paar pagina's uit het boek van Özil. Maar de beschrijving van de discussie tussen de twee vond ik een geweldig voorbeeld van de werkwijze van de zeer succesvolle trainer.
In een korte video is te zien hoe Mourinho als trainer van Tottenham Hotspur Deli Alli op zijn kantoor ontvangt. De twee gaan in gesprek over de prestaties van de aanvallende middenvelder. Ook hier zien we hoe de trainer de speler probeert te raken met zijn woorden.
Mourinho begint te stellen dat hij ziet hoeveel potentie er in de speler zit. De trainer vraagt hem om na te denken over waarom Dele Alli als voetballer zoveel ups en downs beleeft. Omdat een echte topvoetballer er altijd staat, en het niet alleen moet hebben van momenten.
De trainer probeert bij de technicus door te dringen door te benadrukken hoe snel een voetbalcarrière voorbij is. Je ziet Dele Alli tijdens het gesprek nadenken. Achteraf blijkt dat Mourinho goed zag dat er iets speelde waardoor de speler zich niet volledig kon geven.
Als trainer is dat waar hij zo goed in is. Hij probeert zijn spelers te raken, zodat zij achter hem gaan staan en hem vertrouwen. Dat lukt echter niet altijd. Bij Manchester United had de trainer een moeizame relatie met sterspeler Paul Pogba. Tussen de twee ging het al snel bergafwaarts.
Spelers prikkelen is een goed idee. De manier waarop het bij de één werkt, is bij een ander niet hetzelfde. Neem de relatie tussen Louis van Gaal en Angel di Maria. Bij United presteerde de Argentijn sterk, en toch kreeg hij flinke kritiek van de Nederlandse topcoach.
Van Gaal probeerde op die manier nog meer uit Di Maria te halen. Bij de linkspoot werkte die aanpak averechts. Hij voelde zich niet gerespecteerd, en vroeg om een vertrek na slechts één seizoen. Van Gaal had beter moeten inschatten welke aanpak wel zou werken bij zijn speler.
Raken
Wanneer zijn aanpak wel werkt, is Mourinho op z'n best. Bij Inter, Chelsea en Real had hij ontzettend veel kwaliteit in de spelersgroep. Toch is dat geen garantie voor prijzen. Als trainer moet je een hechte groep kunnen maken van topspelers die niet altijd aan de aftrap mogen staan.
Het is daarnaast belangrijk om een goed strijdplan te bedenken. Onder Mourinho waren de wedstrijden tussen Real en Barça op zijn scherpst. De Spaanse internationals hebben achteraf toegegeven dat de onderlinge relaties toen een behoorlijke deuk opliepen.
De Portugees wist dat zijn groep technisch minder was dan Barcelona. Dat verschil in kwaliteit probeerde de groep op basis van agressiviteit goed te maken. Het leverde een Spaanse titel op, en een Copa del Rey. Voor zijn tijd bij Real had Mourinho in Engeland en Italië goed gepresteerd.
Bij Inter lukte het om in 2010 de Champions League te winnen. De trainer wist Sneijder te verleiden om de overstap te maken. Mourinho stuurde de Nederlandse spelverdeler constant smsjes toen deze nog speler van Real Madrid was. Ook Eto'o werd verleid door de Portugees.
De aanvaller uit Kameroen was eigenlijk een spits. Onder Mourinho speelde hij aan de rechterkant, en was Diego Milito de spits. Vanwege de speelwijze van de trainer moest Eto'o op rechts flink meeverdedigen. In de Champions League tegen Barcelona speelde hij bijna als rechtsback.
Eto'o zint op revanche na zijn vertrek uit Spanje. Daar maakte Mourinho graag gebruik van. Het werd een seizoen voor in de boeken. Mourinho wist zijn team naar een historische Treble te leiden. Opvolger Rafa Benitez werd door de club al in december ontslagen.
In de laatste jaren lijkt zijn carrière als trainer minder verlopen. Bij United, Tottenham en Roma werd hij ontslagen. Toch won hij met United en Roma twee Europese hoofdprijzen. Wanneer hij erin slaagt om het vertrouwen van zijn spelers te winnen én behouden, gebeuren er mooie dingen.
Anders dan trainers als Pep Guardiola en Louis van Gaal moet Mourinho het veel minder hebben van tactische innovatie. Hij geeft niet veel om mooi voetbal. De Portugees houdt van winnen.
Dat is waar het om draait. Mourinho zegt zelf dat Guardiola de enige is die wat over hem mag zeggen. Andere trainers hebben niet genoeg gewonnen om kritiek op hem te hebben.
Wie wint heeft gelijk. De Portugees heeft vaak het gelijk aan zijn zijde gehad. Hoe dat tot stand komt doet er niet toe. Het enige dat we onthouden zijn wie de winnaars waren, en wie de trainer was.
Lees Hier Meer:
Geschreven door Freddy Gomes