Voetballers willen beter worden. Het liefst met de week. Soms weet je welke zaken je kunt verbeteren. Het is vaak voor veel mensen helder waar jij als speler aan zou kunnen werken. De vraag is meestal hoe je dat doet. Daar hebben dan maar weinig kenners een antwoord op.
In dit stuk ga ik niet in op specifieke handelingen die je dient te verrichten om beter te worden, maar op de basis van die verbeteringen. Het gaat hier om één verandering wat de basis kan vormen voor alle andere veranderingen die je kunt maken om beter te worden als voetballer.
Het gaat hier om het stellen van duidelijke doelen.
Door voor jezelf duidelijk te maken wat je wilt bereiken, moet je gaan nadenken over de stappen die je moet zetten om daar te komen. Om je doelen te bereiken moet alles in dienst staan van dat doel. Dit betekent dat je een hoop dingen kan gaan negeren die niet bijdragen aan datgene wat jij zo graag wilt bereiken.
Je komt er op deze manier ook achter hoe graag jij een bepaald doel wilt behalen. We zeggen allemaal vaker dat we x of y zouden willen in het leven. In de meeste gevallen is dat eigenlijk niet waar, omdat we niet eens de eerst stap willen zetten op weg naar het doel.
Probeer zo specifiek mogelijk te zijn als je doelen wilt gaan stellen. Doe dit voor korte en lange termijn doelen. Het doel bepaalt het proces. “Hoe groter de visie, des te beter je keuzes”.
Zelfs in de Eredivisie zie je dat spelers, trainers en clubs niet altijd open zijn over wat ze precies willen bereiken. Niet iedereen is het eens over de gevolgen van het doen van bepaalde uitspraken. Soms vinden betrokkenen dat het zorgt voor onnodige extra druk.
In een seizoen waarin het bijvoorbeeld boven verwachting gaat voor een team, is de logische vraag of doelen moeten worden bijgesteld. Vaak zijn betrokkenen erg voorzichtig. Dit kan te maken hebben met realistische verwachtingen van de selectie. Al zijn er gevallen waarin ik van mening ben dat er te klein wordt gedacht door de club.
Dan zie je dat een club er bewust voor kiest om, in ieder geval naar buiten toe, kleinere doelen te communiceren. Het is een manier voor clubs en trainers om wat druk weg te nemen bij spelers. In mijn ogen hoort druk echter bij het leven van een (top)sporter. Welke extra druk komt er kijken bij het openlijk stellen van hogere doelen?
Ja, je kunt tot de conclusie komen dat het een teleurstellend seizoen is geweest. Misschien volgen er een aantal teleurstellende seizoenen achtereen. Maar een club die constant groter probeert te denken zal intern zorgen voor een cultuur waarin iedereen die daar onderdeel van is, hetzelfde wil. Dat is in ieder geval hoe ik erover denk.
Gedrag
Toen het Britse roeiteam van 8 deelnam aan de Olympische Spelen van 2000, maakte zij een duidelijke afspraak. Het team zou voor de winst en niets minder afreizen naar Sydney. Er was eigenlijk geen reden voor de Britten om zo zelfverzekerd te zijn. Al sinds 1912 (!) was het land niet in staat geweest om het evenement te winnen.
Door zo uitgesproken te zijn over wat het team wou bereiken, ging men vanzelf op zoek naar een manier om dit voor elkaar te krijgen. Zo ontstond de geweldige vraag: “gaat hierdoor de boot sneller”? Is het antwoord nee, dan weet je wat je te doen staat als teamlid.
Stel, je hebt zin in junk food. Gaat hierdoor de boot sneller? Nee. Geen junk food dus. Je denkt aan het overslaan van een training. Gaat hierdoor de boot sneller? Nee. Je gaat gewoon trainen. Door continue deze vraag te verbinden aan alles wat het team dagelijks deed, kwam het doel tot leven op een manier wat zij nog niet eerder hadden meegemaakt.
Het doel van behalen van goud was voor dit team zo groot dat men op zoek ging naar een proces waarmee zij in ieder geval een kans zouden maken. Ondertussen zorgde het gedrag wat onderdeel werd van het proces voor zoveel zelfvertrouwen dat het geloof toenam. Het team reisde af naar Sydney met het vertrouwen dat goud kon worden behaald. En dat gebeurde ook.
Ik wil niet zeggen dat iedereen volledig open moet zijn over gestelde doelen. Voor mij werkt het goed. Als ik nu als jonge speler gebruik kon maken van social media zou ik bij elke kans duidelijk maken wat ik wil bereiken. Zoals ik vroeger zonder twijfel vertelde aan mensen dat ik profvoetballer wou worden en niets anders.
Profvoetbal zat er voor mij niet in. Maar dat ene, duidelijke doel heeft in mijn tienerjaren mijn identiteit gevormd. Pas vele jaren later zag ik echt de waarde daarvan in. Terwijl vele leeftijdsgenoten moeite hadden met de leeftijd en alles wat erbij komt kijken, wist ik ergens al wie ik was. Ik was een voetballer.
Meelopen was dus geen optie. Roken? Drinken? Blowen? Uitgaan? Geen van allen zaken die zorgen voor een snellere boot. En misschien was ik daardoor op een school wel een buitenbeentje. Geen probleem. Op de club was ik dat niet. Daar kwamen we allemaal om te voetballen.
Wil jij dus een betere voetballer worden? Vraag jezelf af wat je wilt bereiken. Schrijf op wat je dit seizoen wilt bereiken, en wat je op de lange termijn zou willen. Er is daarbij geen goed of fout. Als jij droomt van het eerste elftal van jouw lokale amateurclub, ga daar dan volledig voor. Het niveau is niet relevant, het gaat hier om het benutten van je potentie.
Dit vereist dat je eerlijk bent. Niet zozeer naar buiten toe, maar tegen jezelf. Als jij beter kan maar jezelf hiertegen blijft verzetten, wordt dat een probleem. Pas vervolgens je gedrag aan om aan te sluiten bij je doel. Gaat hierdoor de boot sneller?
Nu ben je op weg om een betere voetballer te worden.
Lees Hier Meer: