In mijn eerste uitleg over het 3-4-3 systeem noemde ik twee verschillende uitvoeringen.
De eerste was de uitvoering van Louis van Gaal, uit zijn Ajax tijd. Van Gaal zorgde met een groep jonge, onbekende spelers voor een revolutie in Europa.
In zijn speelwijze werd er gebruik gemaakt van een ruit op het middenveld. Ik gaf ook het voorbeeld van de speelwijze van Tomas Tüchel. Het systeem van de Duitse trainer maakte indruk op mij in het seizoen 2020/2021.
Toen Tüchel met Chelsea het Manchester City van Pep Guardiola versloeg, won het de Champions League. Het is opvallend hoe Guardiola zelf spreekt over het systeem van Tüchel.
“Ze staan compact, de onderlinge afstanden zijn klein. Dit komt door de drie achterin, en de dubbele zes ervoor. Tegelijk staan ze zeer breed dankij de wingbacks, en diep dankzij de aanvallers. Dit met name door het spel en de snelheid van Werner.”
Verplicht
Tüchel zegt dat hij zijn wingbacks niet alleen vrijheid geeft. Ze zijn verplicht om bij een aanval in de 16 meter van de tegenstander te komen. Ik heb beelden gezien die aantonen hoe diep Reece James op bepaalde momenten in een wedstrijd staat. Dat is mede de kracht van de speelwijze.
Door de wingbacks te verplichten in de 16 te komen, wil Tüchel voldoende mensen hebben voor de goal van de tegenpartij. Als de wingback op links doorkomt, en gaat voorgeven, moet de andere wingback samen met de 3 aanvallers zorgen voor de bezetting voor de goal.
Tüchel geeft aan dat bij onvoldoende bezetting de tegenpartij te makkelijk kan verdedigen. De aanvallende intenties van de wingbacks worden gecompenseerd door de dubbele 6. Deze twee moeten bij balverlies de ruimtes van de wingbacks dichtlopen.
Zo helpen zij de counter voorkomen, en hebben de wingbacks bij balverlies de tijd om terug te lopen.
Rond de spits
Hoewel Tüchel zelf spreekt over drie aanvallers, kan je zijn 3-4-3 ook een 3-4-2-1 noemen. Tüchel speelde vaak met Mount en Havertz achter diepe spits Werner. Deze driehoek verdedigen terwijl er aan de zijkanten ook nog de wingbacks lopen, is een uitdagende situatie voor de tegenpartij.
Doordekken tegen een betere tegenstander brengt veel risico met zich mee. Een tegenpartij met het voetballende vermogen om onder de druk uit te komen, kan profiteren van de ruimte die er achterin ligt. Kiest de tegenpartij ervoor om in te zakken, dan is er ruimte om te voetballen.
Door steeds op een andere manier te bewegen kunnen de drie zorgen voor problemen in de achterhoede en het middenveld. Tüchel kiest voor andere type aanvallers dan de speelwijze van Zwitserland. Bij de 3-4-3 van de Zwitsers staan voorin spelers die meer lijken op buitenspelers.
De manier van spelen van Tüchel is een vastere speelwijze dan de zeer dynamische speelwijze van de Zwitsers. Ik ben benieuwd of de Duitse trainer zijn systeem straks met Engeland blijft hanteren.
Als hij dat doet, en zelfs meer beweging toevoegt aan de manier van spelen, worden de Engelsen opnieuw moeilijk te verslaan. Misschien volgt dan deze keer wel een prijs.
Lees Hier Meer:
Geschreven door: Freddy Gomes
