Romario de Souza Faria, de kleine dribbelaar die naam maakte bij PSV, komt uit Rio de Janeiro.
Dat maakt hem tot een rasechte Carioca, een levensgenieter uit de stad met de prachtige lange stranden en de hete zomers. Op het strand genieten van een biertje en een potje voetvolley, dat was wat hij het liefst deed.
De zon en zee van Rio zijn niet te vergelijken met het doorgaans koude Eindhoven. Ondanks het feit dat in beide steden graag het carnaval wordt gevierd.
Romario had er lang niet altijd zin in daar in Eindhoven. Regelmatig was hij een beetje moe. Eenmaal op vakantie in eigen land, bleef hij altijd nog een paar dagen extra hangen. De heimwee naar Rio was groot. Hij was geen makkelijke jongen, maar kende zijn kwaliteiten.
Al ging het vaak over zijn gedrag buiten het veld, het was een fantastische spits. Dat hij tot de top behoorde zou de wereld pas jaren na Nederland ontdekken. Waar hij in ons land lang niet altijd op waarde werd geschat, was hij in Brazilië onomstreden. Dat begon met zijn twee goals tegen Uruguay, die de kwalificatie voor het WK van 1994 bevestigden.
Tijdens dat WK in de Verenigde Staten ging hij door met scoren. Dat deed hij ook tegen Oranje, in een geweldige wedstrijd in de kwartfinale. Na een 2-0 achterstand, met een goal van Romario, wist het Nederlands Elftal terug te komen tot 2-2. Het was Branco die met een afstandsschot Oranje zou breken. In de finale tegen Italië wees Romario met een rake penalty de weg.
Hij zou worden gekroond tot de beste speler van het toernooi.
Hij was toen inmiddels al vertrokken bij PSV. Na dat WK in de VS zou PSV opnieuw een fenomeen uit Brazilië halen. Deze keer de pas 17-jarige Ronaldo Luis Nazario de Lima. Ook hij kwam uit Rio de Janeiro, maar voor Ronaldo hield de vergelijking met Romario daarbij op.
Romario was veel meer dan Ronaldo iemand die van een feestje hield. Hij was een liefhebber van het geweldige carnaval van Rio. Zijn tijd in Barcelona zou niets veranderen aan zijn voorkeuren.
Het was de reden voor een wisselvallige relatie met trainer Johan Cruijff. Hoewel Cruijff Romario zag als één van de beste spelers met wie hij ooit heeft gewerkt, kwam er al snel een einde aan de samenwerking vanwege het lastige gedrag van de kleine Braziliaan. Toch hadden we twee ook leuke momenten.
Zo wist Romario Cruijff op een dag over te halen tot een aparte weddenschap. Romario hield maar niet op over het aanstaande carnaval in zijn Rio, en daarom ging Cruijff akkoord. Als hij erin zou slagen om 2x te scoren tijdens de wedstrijd van dat weekend, kreeg hij toestemming om een paar dagen carnaval te gaan vieren.
Romario was gewend daad bij het woord te voegen. En dat lukte ook deze keer. Hij kwam 2x tot scoren, en vroeg om een wissel. Iedereen dacht aan een blessure. Hij zei niets, en liep direct naar binnen.
Na de wedstrijd liep heel het team de kleedkamer in, en ook Cruijff. De trainer wou weten wat er aan de hand was met de spits, die zich haastig aan het omkleden was.
“Sorry trainer, maar ik heb haast. Mijn vlucht vertrekt over twee uurtjes.”
Lees Hier Meer:
