“Ach joh, jouw club koopt alleen maar!”
Grote nieuwe aankopen horen bij het moderne voetbal. De snelheid waarmee spelers door clubs worden verkocht en gekocht neemt steeds meer toe. Hierin zit vooral het grote verschil met vroeger.
Het kan lezers zijn opgevallen dat ik wat heb met FC Barcelona. Als 5-jarig jongetje kwam ik voor het eerst in de stad, waar mijn oom toen woonde. Van hem en mijn tante kreeg ik een sjaaltje van de club cadeau. Een paar jaar later trokken we er met de familie opnieuw naartoe voor vakantie.
Toen kreeg ik van mijn oom en tante zelfs een mooi tenue van de club, waar toen Romario voor uitkwam. Dat we toch wel lange tijd één van mijn favoriete voetballers. Ongeveer 15 jaar later stond FC Barcelona onder leiding van Pep Guardiola in de CL-finale tegen Manchester United.
Het team van de Catalanen bestond voor een groot deel uit spelers uit de eigen opleiding, aangevuld met een aantal goede aankopen. Het was toen al duidelijk voor mij dat spelers als Messi, Xavi en Iniesta niet de producten zijn van een jeugdopleiding, al is het wel aan de opleiding te danken dat zij daar niet als voetballer zijn verpest.
De wijze waarop de club vooral in die tijd de filosofie rond het voetbal op het veld uiting gaf, was zeker indrukwekkend. Maar het heeft ervoor gezorgd dat ik te lang met een Barça bril heb gekeken naar het beleid van rivaal Real Madrid. De club heeft mogelijk het beste aankoopbeleid te wereld.
Wie de aankopen van de club bestudeert, beseft dat het zeker geen toeval is wat de club in de afgelopen 10 jaar allemaal heeft weten te bereiken. Het succesvolle aankoopbeleid van de club is gericht op twee specifieke groepen, en wordt al vele jaren door de club herhaald.
In groep 1 plaats ik de jongens die al op zeer jonge leeftijd naar de Spaanse hoofdstad trekken. De Braziliaanse aanvallers Rodrygo en Vinicius Junior vallen hieronder, en meest recent Endrick. Daarnaast was ook een speler als Camavinga al voor zijn twintigste speler van Real.
In het verleden zag we dit soort aankopen met Marcelo en Royston Drenthe, die beiden voor de linkerkant werden gehaald. Al worden in deze groep behoorlijke bedragen voor spelers betaald, ze worden in deze groep nog als talenten gezien en worden daarom bewust in alle rust gebracht door de leiding van de club.
Dat is anders bij de tweede groep spelers die we Real Madrid zien kopen. Spelers als Kroos, Modric en Cristiano Ronaldo werden allen rond dezelfde leeftijd gehaald. Nog steeds jong, maar zeker geen talenten meer. Spelers die zich al dik hadden bewezen bij grote clubs, en naar Real trokken omdat zij geloofden in het beleid van de club.
Allen spelers die zich voor de lange termijn aan de club hebben verbonden. Er wordt opvallend rustig gewerkt bij wat misschien wel de grootste club ter wereld is. Daarin schuilt mede de kracht van de Madrilenen. Er lijkt sprake te zijn van een duidelijk uitgestippeld en uitgevoerd beleid rondom het kopen van nieuwe spelers.
Wat de club lijkt te doen, is als het ware de jonge aankopen verder opleiden binnen de club, bij het eerste elftal. Wanneer jonge, zeer talentvolle spelers de kans krijgen om in alle rust te werken met de beste spelers ter wereld, geef je ze de kans om zich te ontwikkelen tot ongekend grote voetballers.
Hoe anders is dit momenteel bijvoorbeeld bij Chelsea. De club die het kopen in het verleden wel wist om te zetten in grote successen. Tijdens de winterstop van het seizoen 2022/2023 kwamen de uitgaven van de club volgens mij neer op een bedrag van zo'n € 350 miljoen uit (!).
Even los van de resultaten op de korte termijn, ik denk niet dat dit de weg is naar betere prestaties. Ik kan mij niet eens voorstellen wat het doet met een kleedkamer. Wie denkt dat rust in de top van welke sector dan ook geen belangrijke rol speelt, heeft het mis. Wanneer mensen weten waar zij aan toe zijn, kan er meer van ze worden verwacht.
In plaats daarvan zijn bij vele clubs de mensen bezig met een bijna constante trainerswissel, en een stroom aan inkomende en vertrekkende spelers. Beslissingen die worden genomen in een onrustige omgeving leiden vrijwel nooit tot betere resultaten.
Het mag duidelijk zijn dat kopen alleen geen garantie voor succes is. Sterker nog, clubs met veel geld die zonder een plan voor de toekomst te werk gaan, vormen een gevaar voor zichzelf. Geld besteden aan tijdelijke oplossingen lijkt soms een goed idee, maar werkt op de lange termijn niet.
Real Madrid laat al jaren zien hoe het wel moet. Daar lijken de keuzes in alle rust te worden genomen, en ook al is de druk ook daar torenhoog, de leiding houd vast aan de gekozen richting. Het is inmiddels een werkwijze die zij daar kunnen dromen. En het werkt keer op keer weer.
Neem Jude Bellingham, die nog zijn 21e verjaardag moet vieren. Modric en Kroos zijn nog steeds aanwezig, maar de fantastische opvolger is al in huis gehaald. Bellingham is een heel ander type middenvelder, maar laat het aan een trainer als Ancelotti over om hem op de juiste plek te zetten in het elftal.
Samen met al die andere jongens van begin tot midden twintig kan Bellingham de komende jaren weer vele mooie dingen laten zien. Het beleid van FC Barcelona kan niet tippen aan dat van Madrid. De komende jaren zullen laten zien hoe groot het verschil zal gaan oplopen.
Lees Hier Meer:
