“Dit is alles wat ik heb”. – Xavi Simons
Xavi Simons speelde tot nu toe met de volgende rugnummers:
Paris Saint Germain, nummer 34
PSV, nummer 7
RB Leipzig, nummers 20 en 10
Nederland, nummers 25, 11 en 7
Stel, je bent opgeleid door FC Barcelona. Je breekt door bij PSG. Je wordt vervolgens volwassen bij PSV, en je groeit verder in Leipzig. Oh ja, en ondertussen wordt je ook nog eens international van Oranje. Hoe groot kan je dan worden als voetballer?
Xavi Simons heeft met zijn 20 jaar al bijna een heel voetballeven achter zich.
En toch moet het nog echt gaan beginnen. Met zijn stap naar RB Leipzig sloot hij aan bij de Europese subtop. Hier heeft hij al snel laten zien dat hij makkelijk mee kan. Leipzig is niet voor niets al bezig met een eventuele permanente overstap. Hiervoor zou de club hem over moeten nemen van PSG.
Met zijn 20 jaar kan Simons nog zomaar 15 jaar mee op het hoogste niveau, waarvan mogelijk een deel in de absolute top. Natuurlijk is het nog zo vroeg in zijn carrière dat zal moeten blijken hoe hoog hij het uiteindelijk kan schoppen.
Met 2 recente interlands van Oranje achter de rug lijkt het een goed moment om in te gaan op de toekomst van het jonge talent. Het lijkt me leuk om zo nu en dan te schrijven over een jonge speler, om later terug te kijken op wat wel en niet klopte.
Positie
Bij PSV speelde Xavi Simons vaak vanaf de buitenkant. Aan de linkerkant kreeg hij de vrijheid om de rol op zijn manier in te vullen. Later in het seizoen kreeg hij steeds meer tijd op de nummer 10 positie, waar Guus Til moest toekijken. Als belangrijkste speler van PSV, zelfs als 19-jarige, moest Simons zoveel mogelijk betrokken worden bij het spel.
Ook bij Oranje is het de vraag op welke positie Simons het beste tot zijn recht zou komen.
Koeman lijkt niet zeker te zijn van welk systeem hij wil gaan hanteren. In een eerder stuk schreef ik over de rol van de wing back in het moderne voetbal. Daarin noemde ik spelers als Dumfries en Frimpong, die beiden erg goed presteren in die rol bij hun clubs.
Over Hartman schreef ik dat hij een speler is die mogelijk nog beter tot zijn recht zal komen in een rol als wing back, waarbij hij meer vrijheid heeft om aanvallend van betekenis te zijn. Juist Hartman maakte indruk in de wedstrijden tegen zowel Frankrijk en Griekenland. Over Simons zei Koeman echter dat hij Hartman wat in de steek liet, en zijn verdedigende taken verwaarloosde.
Een andere reden waarom ik voorstander ben van een systeem met wing backs, is dat buitenspelers veel verdedigend werk moeten verrichten. In het huidige voetbal lijken ook aanvallers er niet aan te ontkomen. Uitzonderingen waar ik aan moet denken zijn Mbappé bij Frankrijk, die bij het WK in 2018 vanaf rechts speelde maar niet helemaal mee terug hoefde met een back.
Jürgen Klopp maakte ook deze keuze bij Liverpool. Salah en Mané, twee spelers die met hun snelheid in de omschakeling gevaarlijk zijn, hoefden niet helemaal terug. In plaats daarvan vroeg Klopp meer arbeid van de 3 middenvelders. Wat zowel Deschamps als Klopp nog meer deden was de nummers 9, Firmino en Giroud, vragen om wat verder in te zakken.
Mijn punt is dat een trainer zich moet afvragen of Simons überhaupt wel een speler moet zijn die volledig met een back mee terug moet. Kan dat echt niet op een andere manier worden opgelost? Als trainer zou ik ervoor kiezen Simons juist zijn energie te laten bewaren voor de momenten dat mijn ploeg aan de bal is.
Tegen de Grieken speelde Simons in een rol achter de spitsen. Helaas voor hem werd het een avond om snel te vergeten. Samen met Weghorst kreeg Simons de laagste cijfers toegekend.
Toch denk ik dat Simons in een systeem met wing backs een geweldige nummer 10 kan zijn. Ik moet denken aan de manier waarop Kaka fantastisch was in de omschakeling. Een nummer 10 met snelheid, techniek én het overzicht voor de beslissende pass. Dat is wat Simons in mijn ogen ook in huis heeft. Oranje zou daar veel plezier aan kunnen beleven.
Instelling
Dit is alles wat ik heb. Toen Simons dat zei in een kort interview na een wedstrijd met PSV, moest ik glimlachen. Een jongen van 19 jaar met zoveel talent die oprecht zegt niks anders te hebben in zijn leven, moet ver kunnen komen. Als liefhebber gun ik hem een lange carrière op het hoogste podium.
Als hij deze instelling vast weet te houden, waarbij hij volledig gefocust blijft op het spelletje, zie ik geen reden waarom hij niet de top kan bereiken. Hoe hij omgaat met teleurstellingen is nog de vraag. Het kan goed zijn dat hij na deze sterke fase bij Leipzig even minder presteert. Hoe zou hij reageren op het moment dat hij een keer wordt gepasseerd door de trainer?
Leipzig lijkt als een bewuste tussenstap te zijn gekozen door Simons. Terugkeren bij PSG kan bij een vertrek van Mbappé interessant worden. Hoewel Mbappé een pure aanvaller is en Simons niet, zie ik hem de Fransman wel vervangen. Hij kan mogelijk ook een tweede seizoen eraan vastplakken in de top van de Bundesliga.
Zolang hij goed beseft hoe kort een carrière als voetballer is, en mede daardoor alles blijft geven om beter te worden, zie ik hem in ieder geval een stap hoger zetten. Of dat komend seizoen al is of over 4 jaar, doet er eigenlijk niet toe.
In een volgende fase zou ik hem graag zien onder een trainer als Klopp, Arteta of zelfs Ten Hag. Momenteel is het vooral Arsenal dat het dankzij de Spanjaard erg goed doet. Het zou niet verstandig zijn van Simons om te kiezen voor een onrustige club, zoals in het geval van Ten Hag. In dat opzicht is het de vraag of PSG het beste voor hem zou zijn.
Ik kijk nu al uit naar het moment dat ik terug kan kijken op wat ik hier heb geschreven. Ik ben benieuwd wat ik goed heb gezien, en waar ik mis zat. Op basis van wat ik tot nu toe heb gezien, durf ik te zeggen dat Xavi Simons een mooie carrière tegemoet gaat. De vraag is dan nog hoe dat er precies uit zal gaan zien.
De twee teleurstellende wedstrijden die hij net voor Oranje heeft gespeeld zijn voor mij geen reden om van mening te veranderen.
Lees Hier Meer:
Geschreven door: Freddy Gomes
