“Werken aan de basis is voor mij nooit saai.” – Kobe Bryant
Alan Stein Jr. is een performance coach. In een speech spreekt hij over de instelling van Kobe Bryant. De twee ontmoeten elkaar tijdens een trainingskamp voor jonge spelers georganiseerd door Bryant, zijn management en zijn sponsor.
Stein pakt in 2007 zijn kans om van dichtbij te zien hoe de beste basketballer ter wereld traint. Voor Bryant is het geen probleem als Stein zijn workout wil zien. Morgen om 4 uur zegt Bryant tegen hem. Stein is in de war, omdat het schema zegt dat er een training is om half 4.
Bryant maakt duidelijk aan Stein dat het gaat om 04:00, en niet 16:00. De coach besluit indruk te maken op de basketball ster door vroeg aanwezig te zijn. Hij zet zijn wekker op 03:00. De volgende ochtend staat hij op, en zorgt dat hij meteen naar de sportzaal gaat.
Zodra hij daar uit de taxi stapt en wat stappen zet, hoort hij geluiden vanuit de zaal. Stein loopt binnen en ziet een zwetende Bryant rennen. De ster doet namelijk eerst een intensieve warming up voor zijn training start. Het plan van Stein om indruk te maken mislukt.
Hij kijkt een paar uur naar de training, en vertrekt weer zonder een woord te zeggen. Maar later op de dag spreekt hij Bryant toch even aan. Want waarom doet de beste basketballer ter wereld zulke simpele oefeningen?
Oefeningen die, hoewel uitgevoerd op hoog niveau, ook worden gedaan door amateur- en jeugdspelers. Stein zegt dat het antwoord van Bryant zijn leven heeft veranderd. Het antwoord van de speler is dat hij nooit verveeld raakt door de basis.
Het feit dat het simpel is, maakt het nog niet makkelijk. Als dat zo was, zou volgens Stein iedereen op het niveau van Bryant zitten. In de sport en daarbuiten. Maar dat is niet zo. Het grote verschil is dat mensen met een dergelijke mentaliteit er anders naar kunnen kijken.
De speech van Stein doet mij denken aan mijn tijd als trainer van een vriendenteam. Er was een eenvoudige inspeeloefening die ik steeds weer herhaalde. Ik wou dat de groep de oefening zo goed mogelijk kon uitvoeren. Herhalen en blijven herhalen is dan de enige optie.
Ik kreeg regelmatig de vraag van spelers of we niet een keer een andere oefening konden doen. Het was mijn kans om de groep uit te leggen dat ik meer oefenstof kende. Maar het was niet mijn taak om indruk te maken met mijn stof. Mijn job was het team beter maken.
Het geconcentreerd herhalen van een eenvoudige oefening zou ons beter maken. Daarom deden we dat. Ik begreep de vraag van de groep. Als speler dacht ik op dezelfde manier. Weer deze oefening, dacht ik tijdens het plichtmatig uitvoeren van het gevraagde.
De amateur denkt dat de instelling afhangt van de omstandigheden. De professional weet dat de instelling de omstandigheden bepaalt. De volgende keer dat je een eenvoudige oefening voor de zoveelste keer moet doen op de training, denk dan aan Kobe Bryant.
De basis is niet saai. Het is waar je het verschil kan maken. Jij bepaalt hoeveel je geeft.
Lees Hier Meer:
