In 2010 staat het Nederlands Elftal voor de derde keer in een WK-finale.
Het is het eerste WK op het Afrikaanse continent. Spanje weet de vorm van 2008 door te trekken, en speelt opnieuw fantastisch voetbal.
Een stug Oranje onder leiding van Bert van Marwijk blijkt bijna niet te verslaan. Tot in de verlenging wanneer Andres Iniesta een moment ontsnapt aan de aandacht van de Hollandse defensie. De Barça-middenvelder weet Stekelenburg te passeren, en Spanje wint de finale.
Eerder in de wedstrijd lijkt Arjen Robben Nederland op voorsprong te gaan brengen. De pass van Sneijder is prachtig. De spelverdeler van Oranje zet Robben alleen voor Iker Casillas. De aanvaller van Bayern München lijkt alles goed te doen, maar dan is daar de reactie van Casillas met de voet.
Wanneer de wedstrijd af lijkt te gaan op strafschoppen, zorgt Iniesta een paar minuten voor tijd voor de beslissing. Terwijl Spanje het eerste duel van het toernooi verliest, blijft Oranje tot aan de finale ongeslagen. Ondanks het verlies speelt de ploeg van Van Marwijk een geweldig toernooi.
De basisspelers
De elf spelers die namens Oranje aan de aftrap stonden tegen Spanje waren:
Maarten Stekelenburg, keeper, nummer 1
Gregory van der Wiel, rechtsback, nummer 2
John Heitinga, centrale verdediger, nummer 3
Joris Mathijsen, centrale verdediger, nummer 4
Mark van Bommel, middenvelder, nummer 6
Dirk Kuijt, linksbuiten, nummer 7
Nigel de Jong, middenvelder, nummer 8
Robin van Persie, spits, nummer 9
De finale kende drie invallers aan Nederlandse kant:
Edson Braafheid, linksback, nummer 15
Eljero Elia, linksbuiten, nummer 17
Rafael van der Vaart, aanvallende middenvelder, nummer 23
De selectie van het Nederlands Elftal bestond verder uit de volgende spelers:
Khalid Boularouz, verdediger, nummer 12
André Ooijer, verdediger, nummer 13
Demy de Zeeuw, middenvelder, nummer 14
Michel Vorm, keeper, nummer 16
Stijn Schaars, middenvelder, nummer 18
Ryan Babel, aanvaller, nummer 19
Ibrahim Affelay, middenvelder, nummer 20
Klaas-Jan Huntelaar, spits, nummer 21
Sander Boschker, keeper, nummer 22
Rafael van der Vaart, aanvallende middenvelder, nummer 23
Van 1 t/m 11
Tijdens het toernooi van 2010 had bondscoach Van Marwijk goed nagedacht over de rugnummers van de spelers. De nummers 1 t/m 11 vormden voor hem de basis van Oranje.
Dat bleek ook in de finale tegen Spanje. Een uitzondering was de wedstrijd tegen Brazilië in de kwartfinale. Toen bleek dat John Heitinga kort voor de wedstrijd niet fit genoeg was. André Ooijer nam toen zijn plek in de verdediging in.
De rugnummers waren in 2010 op een traditionele manier toegewezen. Rechtsbuiten Arjen Robben speelde met rugnummer 11, zijn vaste nummer in Oranje. Daardoor speelde Dirk Kuijt met rugnummer 7 vanaf links. Alle andere nummers van de eerste 11 kwamen overeen met de traditie.
Vergeleken met meer recente toernooien, zien we ook bij het Nederlands Elftal vaste rugnummers terug. Spelers als Daley Blind (17) en Marten de Roon (15) zijn inmiddels gestopt als international. Frenkie de Jong speelt altijd met rugnummer 21, Denzel Dumfries altijd met nummer 22.
Lees Hier Meer:
De Oranje rugnummers van het WK in 1978
Geschreven door: Freddy Gomes, oud-voetballer op niveau en oud-trainer van een vriendenteam. Ik speelde 7 jaar voor Excelsior Rotterdam. Vanaf de C-jeugd (O14) tot aan het tweede elftal. Later speelde ik een aantal seizoenen in de Hoofdklasse. Als trainer werd ik kampioen met mijn vriendenteam in de Reserve 5e Klasse Zaterdag. Ik was tevens de keeper van dat team.
