Wie met een bescheiden budget in de Premier League wil overleven, moet creatief zijn.
Clubs als Brighton & Hove Albion, Bournemouth, Crystal Palace en Brentford doen het al jaren geweldig in de hoogste Engelse competitie. Hoe krijgen zij dat voor elkaar?
Ik wil dieper ingaan op de verschillende strategieën die de clubs hanteren om met minder geld toch goed te presteren. In dit stuk kijken we naar de standaardsituaties van Brentford.
Het team van trainer Thomas Frank slaagt erin om sinds de promotie 13e, 9e en 16e te worden. Uit onderzoek blijkt dat de club dit doet met één van de kleinste budgetten van de competitie. Dit toont weer aan hoe belangrijk de standaardsituatie kan zijn.
De verre ingooi
Bij Brentford proberen ze te profiteren van de momenten dat zij in de buurt komen van het doel van de tegenstander. Dit doen ze onder meer door de ingooi voor het doel te krijgen. Het team stelt zich daarbij als volgt op. Eerst gaan er een aantal spelers voor het zicht van de keeper staan.
Deze drie staan in de vijf meter, in de buurt van de eerste paal. Daarachter pakken twee spelers de penaltystip. Twee anderen pakken de 16 meter. Als laatste hebben we de loper. Die moet voor afleiding zorgen. De loper maakt een loopactie in de bal, en sluit na het ingooien bij.
De spelers bij de eerste paal moeten proberen het duel te winnen. Lukt het ze om de bal door te koppen, dan zijn de inlopende mensen daar. Het reageren op een doorgekopte bal is erg lastig voor de verdedigende partij. Brentford heeft dan ook nog mensen over voor de afvallende bal.
Eerste paal
Als het gaat om de corners zien we eigenlijk hetzelfde recept. Brentford richt zich met name op de corner bij de eerste paal. De bedoeling is dat deze wordt doorgekopt, en dat een speler bij de tweede paal kan intikken. In eerste instantie probeert het team weer de aandacht af te leiden.
De Brentford spelers staan ver van het doel. Maar één of twee spelers staan rond de vijf meter van de tegenstander. Op het moment dat de corner wordt genomen komen de spelers dichterbij. Zij staan dan rond de penaltystip. Eén van die spelers gaat proberen om vrij te komen bij de tweede paal.
De spelers die de loopacties maken naar de eerste paal doen dit van achter een tegenstander. Daarnaast is het de taak van één van de twee om voor een blok te zorgen. Zo kan de ander voor de tegenstander komen, en kan deze vrij doorkoppen.
Vrije trappen
In plaats van een vrije trap voor de goal te leggen, probeert Brentford de situatie uit te spelen. De derde man wordt gezocht via een bal breed. Omdat de tegenstander een bal voor het doel verwacht, is er de ruimte om dit te doen. De goede bezetting voor het doel zorgt voor opties bij de voorzet.
Bij een vrije trap dichter bij het doel kiest het team niet altijd voor een voorzet. Liever zoekt het team de combinatie om een speler rond de 16 te laten schieten. De nemer van de vrije trap speelt een teamgenoot in. Deze staat op zo'n 18 meter van het doel, in een meer centrale positie.
De nemer ontvangt een kaast, en kan nu vanuit die positie wel op doel schieten. Na het ontvangen van de kaats kan er op doel worden geschoten. Wordt er goed druk gezet door de tegenstander, dan kan de bal naar een andere teamgenoot die opgesteld staat rond de 16 meter van de tegenpartij.
Onderzoek toont aan hoe goed Brentford het doet met een relatief klein budget. Uit onderzoek blijkt ook dat Brentford niet veel kansen verzilvert uit de standaardsituaties. Daar kan het team van Frank meer uit halen, wat zou zorgen voor een hogere plek op de ranglijst.
Het betekent voor teams die veel tijd stoppen in standaardsituaties dat zij geduld moeten hebben. Een goede uitvoering wil niet zeggen dat er doelpunten vallen. Het kan even duren voor er echte sprake is van rendement.
Het gevolg van de druk die er is op de tegenpartij vanwege de goede uitvoering moet niet worden onderschat. Beloon je team voor een goede uitvoering, zelfs wanneer er niet wordt gescoord.
Lees Hier Meer:
De heerlijke corner variant van Bournemouth
Geschreven door: Freddy Gomes, oud-voetballer op niveau en oud-trainer van een vriendenteam. Ik speelde 7 jaar voor Excelsior Rotterdam. Vanaf de C-jeugd (O14) tot aan het tweede elftal. Later speelde ik een aantal seizoenen in de Hoofdklasse. Als trainer werd ik kampioen met mijn vriendenteam in de Reserve 5e Klasse Zaterdag. Ik was tevens de keeper van dat team.
