In 2019 besluit Arsenal voor een recordbedrag Nicolas Pépé aan te trekken.
De club uit Londen geeft ongeveer € 80 miljoen uit aan de speler met rugnummer 19. Pépé moet Arsenal vanaf de rechterkant voorzien van doelpunten en assists.
Eén van zijn concurrenten is een jongen van 19 uit de eigen opleiding. Bukayo Saka is de nummer 77 van het team. Dat toont aan dat Arsenal hem aan het begin van het seizoen ziet als een speler die vooral bij het tweede elftal zijn minuten zal gaan maken.
Aan het einde van het seizoen zijn Pépé en Saka de spelers met de meeste assists voor Arsenal. De nummer 1? Dat is de 19-jarige Saka, voor wie Arsenal niets hoefde te betalen. De 24-jarige Pépé is de duurste aankoop ooit van de club. Dat is een hele interessante vergelijking.
Later
Na dat seizoen, waarin Arsenal als 8e eindigt, komt Pépé al minder in actie. Hij scoort wel veel, en is na Lacazette de Arsenal speler met de meeste doelpunten. Opnieuw is het echter Saka, inmiddels de nummer 7, die de meeste assists levert binnen de ploeg.
Daar zit dan meteen een verschil tussen de twee. Pépé kan ook als spits spelen, terwijl Saka liever aan de zijkant speelt. Dan volgt seizoen 3. Saka wordt clubtopscorer van Arsenal. Pépé komt nauwelijks nog in actie. Het recordbedrag dat aan hem is uitgegeven wordt steeds lastiger uit te leggen.
Waar Pépé in zijn eerste twee seizoenen zijn waarde toonde, lijkt hij in zijn derde seizoen van het toneel te verdwijnen. In het vierde contractjaar wordt Pépé verhuurd aan Nice. Ondertussen zet Saka zijn ontwikkeling door, en wordt weer clubtopscorer. Die titel deelt hij deze keer met twee anderen.
Na het seizoen bij Nice laat Arsenal Pépé transfervrij vertrekken. 4 jaar na het uitgeven van € 80 miljoen voor de speler, loopt hij voor niets de deur uit. Pépé komt dit seizoen uit voor Villareal. De zelf opgeleide Bukayo Saka speelde al twee EK-finales, en is reserve aanvoerder van Arsenal.
Prijs doet ertoe
Na een geweldig seizoen in Frankrijk zijn clubs geïnteresseerd in het aantrekken van Pépé. Hij is na Kylian Mbappé de speler die de meeste doelpunten maakt. Clubs willen vaak een signaal afgeven wanneer zij met andere teams moeten concurreren om de handtekening van een speler.
Het opbieden van de prijs is echter niet verstandig. Clubs moeten vooraf bepalen wat zij voor een bepaalde speler over hebben, en weten waarom. Moet er meer worden betaald, dan moeten zij kunnen schakelen naar opties die minder kosten.
Welk bedrag een club moet betalen voor een speler doet ertoe. Het zal zeker niet voor elk specifiek geval wat uitmaken. Maar wanneer clubs lange tijd te los zijn als het gaat om transferbedragen, wordt dat vroeg of laat een probleem. De jeugdopleiding kan die risico's verminderen.
Wanneer je veel geld uitgeeft aan een speler kan de transferwaarde van die speler niet veel meer stijgen. Bij een jeugdspeler die doorbreekt, is dat volledig andersom. Naast de investering in de opleiding, betaal je voor die spelers niets, terwijl zij wekelijks meer waard kunnen worden.
In de tijd dat Pépé bij Arsenal speelt zijn er meerdere spelers uit de eigen opleiding die bij de selectie zitten. Naast Saka zijn dat onder meer middenvelder Emile Smith Rowe en spits Eddie Nketiah. Pépé vertrekt na vier seizoenen transfervrij. Hoe zit dat met spelers uit de eigen opleiding?
Voor het seizoen 2024/2025 worden Smith Rowe en Nketiah verkocht. Zij leveren Arsenal samen meer dan € 60 miljoen op. Voor Saka zouden andere clubs nu makkelijk € 100 miljoen moeten betalen. Dat is overigens het bedrag dat Arsenal uitgeeft aan Engels international Declan Rice.
Het aantrekken van Pépé was niet onlogisch. In die tijd was hij ouder dan Saka, en verder in zijn ontwikkeling. Het voordeel was dat Saka hierdoor rustig kon worden gebracht. Ik twijfel er ook niet aan dat Saka van hem heeft geleerd. Waar het wel om gaat, is dat prijs ertoe doet.
Voetbalclubs moeten als bedrijven worden geleid. Er moet sprake zijn van verstandige beslissingen gebaseerd op een visie voor de lange termijn. Je kan niet zomaar meegaan in alles wat er kan spelen op de transfermarkt. Dat is de weg naar een faillissement.
Wat je als club doet, moet afhangen van het eigen beleid. Niet van wat anderen doen. Dat is een hele risicovolle manier van werken. Kiezen voor de jeugd kan op de korte termijn pijnlijk zijn. Om je heen kopen clubs links en rechts dure toppers, terwijl jullie het moeten doen met een stel tieners.
Maar die tieners kunnen zich ontwikkelen tot de toppers van morgen. Alle topvoetballers van vandaag komen ergens uit de jeugdopleiding. Clubs die het geduld hebben om de jeugdopleiding net zo belangrijk te maken als de transfermarkt vinden hun weg wel naar de top.
Geschreven door: Freddy Gomes
