Als het gaat om rugnummers benoem ik graag de traditionele betekenis, en de historische betekenis van de nummers.
Met traditionele betekenis bedoel ik de wijze waarop men ruim 100 jaar geleden begon met het nummeren van shirts. Toen kregen spelers nummers 1 tot en met 11 toegewezen. Dit gebeurde vanaf de keeper, daarna van rechts naar links per linie.
Het is overigens zo dat er in die tijd niet altijd een rugnummer voor de keepers was. In veel gevallen speelden teams met nummers van 2 t/m 11, alleen bestemd voor de veldspelers. Per land verschilde de wijze waarop nummers werden toegewezen. Dit was vaak afhankelijk van het systeem.
Pas in de jaren '90 zagen we de ontwikkeling van vaste nummers binnen een selectie. In plaats van nummer 1 t/m 11 voor de basisspelers, kregen spelers vaste nummers voor het hele seizoen.
Geschiedenis
Teams en spelers schrijven geschiedenis door prijzen te winnen.
De historische betekenis van rugnummers komt van spelers die grote dingen bereiken met die nummers. Fans en supporters linken daarna dat nummer aan de beste spelers. Dat begon natuurlijk met Pelé, en daar zien we een mooi voorbeeld van met Cruijff en zijn nummer.
Tot Cruijff hiermee ging spelen bij Ajax en Oranje, was nummer 14 traditioneel gezien een rugnummer voor een bankzitter. Niet bepaald een favoriet onder de meeste spelers en fans. Tot hij er een nieuwe betekenis aan gaf. Het werd dankzij hem het nummer van één van de beste ooit.
In het stuk over Cruijff en zijn nummer 14, schreef ik over het toeval van de nummers van Cruijff en Pelé. Cruijff pakte op een dag zonder te kijken een shirt. Hij zat na een blessure op de bank, en had net zijn shirt aan een teamgenoot gegeven.
In het geval van Pelé waren de Brazilianen vergeten de rugnummers door te geven aan de organisatie van het WK in 1958. Het was pas het tweede FIFA toernooi waarin vaste nummer verplicht waren. Vanuit de organisatie werd het nummer 10 aan de 17-jarige Pelé toegewezen.
Niemand had kunnen voorspellen dat de onbekende tiener zijn land zou leiden naar de eerste wereldtitel. Rugnummers waren toen nog niet heel lang onderdeel van het spel. Pelé zou uiteindelijk 3 keer wereldkampioen worden, waardoor het nummer gelijk stond aan de beste speler ooit.
Hier komt bij dat in 1970 voor het eerst een WK in kleur op TV werd uitgezonden. In steeds meer landen konden mensen kijken naar het grootste voetbaltoernooi ter wereld. Men hoefde het bijna niet meer via de radio te volgen en kon de rugnummers in kleur zien.
Het gevoel dat fans daarbij kregen zorgde voor een associatie dat steeds sterker werd. Voor de TV zat ook een 10-jarige Argentijnse jongen, die natuurlijk ging dromen van het winnen van een WK met zijn land. Het liefst ook met het nummer 10 een wereldkampioen op zijn rug.
Diego Armando Maradona zou die droom in 1986 op een prachtige wijze waarmaken. In 1990 kwam hij erg dichtbij een dubbele wereldtitel. Duitsland had echter genoeg aan een penalty om het WK in Italië te winnen.
Je land leiden naar de belangrijkste titel ter wereld in het voetbal, is geen makkelijke opgave. Er zijn vele topspelers die zelfs nooit een WK meemaken. Grootheden als Pelé en Maradona gaven nummer 10 een ongekende status, dankzij historische prestaties.
Voetbalfans wereldwijd zien een rugnummer en linken dat meteen aan bepaalde momenten of een specifieke speler. Mensen die het EK in '88 hebben meegemaakt zien nummer 12 op een shirt, en zien in het hoofd Van Basten juichen.
Een stukje geschiedenis, gelinkt aan een rugnummer.
Lees Hier Meer:
Iconische rugnummers in het voetbal
Geschreven door: Freddy Gomes
