De Copa Libertadores is de Zuid-Amerikaanse variant van de Champions League. Net als in Europa, spelen de beste clubteams van het continent een jaarlijkse competitie.
Hoe hoger de competitie aangeschreven staat, hoe meer teams zich (direct) kunnen kwalificeren voor het toernooi. De winnaar van de Libertadores doet aan het einde van het jaar mee om de FIFA Intercontinental Cup. Ook plaatsing voor het FIFA Club WK is mogelijk.
In 1960 wordt de eerste editie van de Copa Libertadores gespeeld.
Europa kent dan al een paar seizoenen een Europees toernooi. Real Madrid weet de eerste vijf edities van de Europa Cup te winnen.
Tot de eerste editie van het officiële toernooi zoeken clubs naar manieren om de krachten te meten met teams over de landsgrenzen. Kampioenen van het ene land willen zich graag meten met de landskampioen van een ander land.
De eerste keer dat we dit zien is zelfs al voor de eeuwwisseling in 1900. Het is 1895 wanneer twee teams uit Engeland en Schotland tegenover elkaar staan voor een partij tussen kampioenen. Sunderland wordt 'wereldkampioen' door Heart of Midlothian te verslaan.
Op het Zuid-Amerikaanse continent worden de eerste twee edities gewonnen door Penarol. De topclub uit Uruguay staat ook in de derde finale. Daarin moet een Braziliaanse tegenstander worden verslagen. Het Santos van Pelé is echter te sterk, en wint na een extra play-off.
Pelé komt twee keer tot scoren. Scoren doet de nummer 10 ook in 1963. Dan is het Argentijnse Boca Juniors de tegenstander. Santos weet Boca in beide partijen te verslaan. Na een 3-2 overwinning in Brazilië staat het 1-1 in de return. Het is Pelé die voor de beslissing zorgt.
Argentinië vs Brazilië
Nadat Boca door Santos wordt verslagen, is Independiente in 1964 de eerste Argentijnse winnaar. Het is het begin van een periode waarin Argentijnse clubs heersen in de Libertadores. Van de twaalf edities vanaf 1964 weet Argentinië er maar liefst 10 te winnen.
Independiente wint er 6, en Estudiantes is 3 keer de beste. Racing maakt de tien Argentijnse overwinningen compleet. Pas in 1976 slaagt Brazilië erin een nieuwe titel te pakken. Cruzeiro wint de finale van River Plate. Daarna zijn het weer de Argentijnen, met Boca Juniors dat twee keer wint.
Independiente is meteen de meest succesvolle club uit de geschiedenis van de Copa Libertadores. De club won het toernooi 7 keer. Argentijnse clubs wonnen in totaal 25 keer het toernooi. Brazilië volgt met 24 overwinningen, waarvan er 6 komen uit de laatste 6 edities van de Copa.
Sinds 2019, toen Flamengo in een gedenkwaardige finale won van River, zijn alle winnaars afkomstig uit het land. Naast Flamengo (2x) winnen Palmeiras (2x), Fluminense en Botafogo de Libertadores. In die laatste jaren zien we vier keer een geheel Braziliaanse finale.
De laatste keer dat twee Argentijnse teams erin slagen om in de finale te staan is 2018. Het is één van de meest veelbesproken Libertadores finales ooit. Voor het eerst wordt de Superclasico tussen Boca Juniors en River Plate gespeeld in een continentale finale.
Na een 2-2 in de heenwedstrijd wordt de spelersbus van Boca aangevallen bij het stadion van River. De return moet daarom in Spanje worden gespeeld. In het Bernabeu wint River met 3-1. Het was de laatste finale die over twee wedstrijden werd gespeeld. Sinds 2019 is de finale één wedstrijd.
Vanaf de eerste editie in 1960 mag de winnaar van de Copa Libertadores deelnemen aan de Intercontinental Cup. De winnaar van die wedstrijd won de wereldbeker voor clubs. In de eerste finale versloeg Real Marid Penarol.
In 2012 wint een Libertadores winnaar voor het laatst de beker. Corinthians verslaat dan Chelsea in de finale. Een jaar eerder staan Santos en Barcelona tegenover elkaar. Barcelona wint ruim van het team van de jonge ster Neymar, die zich later aansluit bij Barça in een grote transfer.
Vandaag de dag wordt de FIFA Intercontinental Cup gespeeld, maar met ingang van 2025 ook een FIFA Club WK. In de zomer van 2025 wordt de eerste editie gespeeld in de VS.
Lees Hier Meer:
Geschreven door: Freddy Gomes, oud-voetballer op niveau en oud-trainer van een vriendenteam. Ik speelde 7 jaar voor Excelsior Rotterdam. Vanaf de C-jeugd (O14) tot aan het tweede elftal. Later speelde ik een aantal seizoenen in de Hoofdklasse. Als trainer werd ik kampioen met mijn vriendenteam in de Reserve 5e Klasse Zaterdag. Ik was tevens de keeper van dat team.