Opbouwen van achteruit is niet voor alle teams. Dat geldt ook voor het druk zetten vooruit.
Hoe hoger je als team druk wilt zetten op de tegenstander, hoe groter de uitdaging. Als trainer van een vriendenteam koos ik voor het druk zetten rond de middenlijn.
Hoge druk was voor ons geen optie. Daar komt veel bij kijken, en de tijd om dat te trainen hadden we niet. De focus lag bij ons op de verdedigende organisatie op eigen helft.
Omdat wij speelden in een 4-4-2, vond ik het niet logisch om hoog druk te zetten. Dat komt omdat je anders de middenvelders aan de zijkant helemaal vooruit moet sturen om de backs van de tegenstanders onder druk te zetten. Ik koos ervoor om deze spelers in de eigen positie te laten staan.
Zo stonden wij de tegenpartij op te wachten tijdens de opbouw. Op eigen helft mochten zij rustig de bal rond laten gaan. Onze 4-4-2 formatie bestond overigens niet uit een ruit. Wij speelden met 2 verdedigende middenvelders centraal. Op rechts stond een andere pure middenvelder.
Op links stelden we meestal een aanvallend ingestelde middenvelder op. Je hebt dus verschillende opties als het gaat om je speelwijze, en dus ook als het gaat om je manier van druk zetten.
In een stuk over mijn manier van spelen in 4-4-2, schreef ik over hoe wij dit probeerden te trainen:
“Wat ik wou zien van de groep is de reactie. Bal bij de back op rechts betekent voor ons het uitwijken naar links. Als eerste moet dan de linkermiddenvelder in actie komen. Deze begint richting de zijlijn te lopen. Hierop volgt een reactie van de twee centrale middenvelders, die moeten mee in die richting. Dus de rechtshalf zal ook volledig mee moeten kantelen”.
“Zo houden we ons middenveld intact, en ontstaan er geen grote ruimtes waar de tegenstander ons pijn zou kunnen doen. Om de spelers te helpen, vertelde ik dat ze moesten doen alsof ze met een touw aan elkaar vastzaten. Ging de één naar rechts, dan moest de ander mee worden getrokken”.
Wanneer
Wij wisten dat er een moment kwam dat we wel moesten reageren. Hoe dichter de tegenstander bij het doel kwam, hoe dichter wij op de tegenpartij moesten zitten. Het team moest voorbereid zijn om rond de middenlijn vol druk te zetten op de backs van de tegenstander. Daar moesten we goed staan.
Ging de bal vanaf de back terug naar de centrale verdediger, dan bleven wij staan. We lieten ons niet uit de tent lokken. Op het moment van de pass terug, gingen wij centraal weer in positie staan. Ging de bal opnieuw naar dezelfde back op dezelfde plek, dan zorgden wij weer voor druk.
Een uitzondering kon een lastige pass terug zijn, zoals een bal met een hoge stuit. Ging onze diepste man, dan moest de rest van het elftal mee. De afspraak was dat wanneer wij werden uitgespeeld, wij op snelheid weer zouden groeperen rond de middenlijn. Daar konden we even rusten.
Het belangrijkste onderdeel van de manier waarop wij druk zetten, was het kantelen. Het voordeel van het volledig kantelen op dat niveau was dat geen enkele tegenstander direct kon openen. Op een hoger niveau moet je rekening houden met spelers die de pass naar de andere kant kunnen geven.
Zorg ten alle tijden dat je de pass door het midden afsluit. Dat is de rol van de twee spitsen. In plaats van druk op het centrale duo en de keeper, moeten zij passlijnen naar het middenlijn sluiten.
Lees Hier Meer:
Geschreven door Freddy Gomes
